________________
“આકડાનું દૂધ જેમ માનવીને મારી નાંખે છે તેમ સત્તાના મેહ માનવીના જીવનને ઝેરી બનાવી નરકગતિમાં લઈ જાય છે.” “ગાયનું દુધ જેમ માનવીને જીવાડે છે, તેમ સેવાને મેહ, ત્યાગ, અને સંયમને મેહ, જીવનને અમૃતમય બનાવે છે. એ મહાનુભાવે ! સત્તાના મોહમાં ફૂલાઈને ફસાઈને જીવનમાં ઝેર ભેળવ્યાં, ક્ષણીક સત્તાના મોહમાં પ્રભુને વિસાર્યા, માનવતાને મીટાવી, દાનવતાને ઉભી કરી અને વૈભવના મોહ કે સત્તાના મેહ તમને
વ્હાલા લાગ્યા. ડુબે છે અને ડુબાડે છે
હે માનવ! વિચાર કર ! તું કેવી ચેષ્ટા કરી રહ્યો છે જેમ એક પાગલ માનવી નદીના નીરમાં એક મજબુત ખીલે લઈને ઠેકવા પ્રયત્ન કરે છે, અને મનમાં ઈચ્છા કરે છે કે બસ! હવે હું અત્રે તંબુ નાંખીને રહીશ, ખીલે શેડો અંદર ઠેકાતે જોઈને ખુબ ખુશી થાય છે પણ પાણીનું એક જોરથી વહેણ આવતાં જ ખીલો ઉખડી ગયે. ફરીથી પ્રયત્ન કરે છે પણ તે ખીલે મજબુત ઠેકાતું નથી અને તંબુ તણાતું નથી. તે માનવી જેવી જ ચેષ્ટા આપણે કરી રહ્યા છીએ એવું તમને નથી લાગતું? રમવાના ગંજીપાના બનાવેલા બંગલામાં શું રહી શકાશે ખરું કે તેમ આ તમારા સત્તાના મેહથી ભરેલા સંસારમાં તમારી સત્તા ટકી શકશે ખરી કે? તમારું જીવન ઉજજવલ બનશે ખરું કે! તમારા પુગલ ઉપર કે આત્મા ઉપર તમારી સત્તા છે ખરી કે!
