________________
૧૪૫
રાણીએ વાર્તા શરૂ કરી, મધુપુરમાં વરૂણ નામે શેઠે એક હાથ પ્રમાણનુ' દેવાલય કરાવી તેમાં ચાર હાથની મૂર્તિની સ્થાપના કરી. તે દેવ શેઠને મનમાં ધારે તે પદાર્થ આપતા. વચમાં દાસી ખેાલી કે એક હાથના દેવળમાં ચાર હાથની મૂર્તિ કેમ માય. રાણીએ કહ્યુ. તેનું રહસ્ય કાલે કહીશ. આજ તા નિઢ્ઢા આવે છે તેથી સુઈ જઇશ. એમ કહી રાજાના પલંગ પાસે ભૂમિ પર સુઇ ગઈ. દાસી પેાતાને ઘેર ગઈ. રાજાએ વિચાયુ" કે કાલ રાત્રે મારે એ વાર્તા સાંભળવી. એટલે ખીજે દિવસે પણ રાજા તેણીના મહેલે આર્વ્યા. અને ક્રીડા કરી કપટ નિદ્રાએ સૂતા. દાસીએ આવી કાલની વાર્તા પૂરી કરવા રાણીને કહ્યુ.. ાણી માલ્યાં કે એક હાથના વળમાં જેના ચાર હાથ છે એવી મૂર્તિ સમજવી. હવે તું ખેલ કે એવી ચાર હાથવાળી મૂર્તિ માય કે નહિ ? ત્રીજે દિવસે પણ રાજા કથા સાંભળવા તેણીના મહેલે આવ્યા અને ક્રીડા કરી કપટ નિન્દ્વ એ તા. દાસીએ આવી કહ્યું કે, કથા સ`ભળાવા.
રાણી મેલ્યાં કે, વિંધ્યાચળ પર્વતમાં એક રાતા અનુ' વૃક્ષ હતું. તેના પાંદડાં ઘાટાં હતાં પશુ છાયા નહેાતી. દાસીએ કહ્યુ' પાંદડાં હાય તા છાયા કેમ ન હોય. રાણીએ કહ્યુ. એ વાતનું રહસ્ય કાલે કહીશ. ચાથે દિવસે રાજા તે વાતનું રહસ્ય સાંભળવા રાણીના મહેલે આવ્યા અને ક્રીડા કરી કપટ નિદ્રાએ સૂતા. દાસીએ આવી રાણીને કથા પૂરી કરવા કહેતાં રાણીએ કહ્યું કે, તે વૃક્ષ સૂર્યના
૧૦
*
