________________
૧૭૮
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર સાર્થ–બીજો ભાગ સરાને તેડે છે, વળી તે પણ ધુંસરી તેડી, સૂકાર કરી અને સ્વામીને દેડાવી બીજી બાજુએ પલાયન થઈ જાય છે. (२ थी ७-१०३८ थी १०४४)
खलु का जारिसा जोज्जा, दुस्सीसावि हुतारिसा । जोइआ धम्मजाणम्मि, भज्जति धिइदुब्बला ॥८॥ खलुङ्का यादृशा योज्या, दुःशिष्या अप्येव तादृशाः । योजिता धर्मयाने, भज्यन्ते धृतिदुर्बलाः ॥८॥
અર્થ–જેવા ખલું કે-ધૂંસરી ખેંચનાર બળદે–ગળીયા બળદે, તેવા જ દુષ્ટ શિષ્ય જ અહીં સમજવા. કેમકે ધર્મરૂપી વાહનમાં જોડાયેલા અને ધર્મના અનુષ્ઠાનમાં કમજોર-અલ્પ સ્થિરતાવાળા દુષ્ટ શિષ્ય ધર્મયાનમાં સારી રીતિએ પ્રવર્તતા नथी. वे धैर्य ना दुमताने २५ष्ट ४२ छे. (८-१०४५)
इड्ढी गारविए एगे, एगेत्थ रसगारवे । सायगारविए एगे, एगे सुचिरकोहणे ॥९॥ भिक्खालसीए एगे, एगे ओमाणभीरुए थद्धे । एग च अणुसासम्मि, हेऊहिं कारणेहि अ॥१०॥ सो वि अंतरभासिल्लो, दोसमेव पकुव्वइ । आयरिमाणं तं वयणं, पडिकूलेइ अभिक्खणं ॥११॥ न सा ममं विप्राणाइ, नवि सा मज्झ दाहिइ । निग्गइ होहिई मन्ने, साहू अन्नोत्य वज्जउ ॥१२॥ पेसिआ पलिउंचति, ते परियंति समतो। रायविट्ठिं व मनता, करिति मिउडि मुहे ॥१३॥
