________________
૨૪
શ્રી ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર સાથે
चरंतं विरयं लूहं, सो फुसइ एगया । नाइवेल मुणी गच्छे, सोच्चा णं जिणसासणं । ६॥ चरन्तं विरत रूक्षं, शीतं स्पृशति एकदा । नातिवेलं मुनिर्गच्छेत् , श्रुत्वा खलु जिनशासनम् ॥६॥
અર્થ–મોક્ષમાર્ગમાં કે ગ્રામાનુગામ વિચરનાર, સર્વવિરતિવાળા, લુખા શરીરવાળા મુનિને, શીતકાલમાં ઠંડી લાગે ત્યારે જિનાગમને સાંભળી (જીવ અને શરીર gi छ. वि.) स्वाध्याय वि. समयk Sear 30, શીતભયથી બીજા સ્થાનમાં ન જાય. ૬-૫૪. न मे निवारण अस्थि, छवित्ताणं न विजइ । अहं तु अग्गि सेवामि, इह भिक्खू न चिंतए ॥७॥ न मे निवारणं अस्ति, छवित्राणं न विद्यते । अहं तु अनि सेवे, इति भिक्षुर्न चिन्तयेत् ॥७॥
અથ–ઠંડા પવન વિ.થી બચાવી શકે તેવા મકાન वि. नथी, शरी२ ९५२ सा॥ ४५८, वि. नथी, तो હું ઠંડી દૂર કરવા અગ્નિ લેવું, એ વિચાર પણ ભિક્ષુ न ४२. ७-५५. उसिणप्परिआवेणं, परिदाहेण तज्जिए । प्रिंसु वा परिआवेणं, सायं नो परिदेवए ॥८॥ उष्णपरितापेन, परिदाहेन तर्जितः । ग्रीष्मे वा परितापेन, सातं नो परिदेवेत ॥८॥
