________________
૨૫૮
શ્રી ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર સા
पडिलेहेइ पमत्ते से, जं किं चि हु णिसामिया । गुरुपरिभाए णिच्च, पावसमणेति वच्चइ || १०॥ प्रतिलेखयति प्रमत्तः सः, यत् किंचित् खलु निशम्य । गुरुपरिभावको नित्यं पापश्रमणः इत्युच्यते ॥१०॥
અથ−જે સાધુ, અહીં તહીંની વ તા સાંભળતા રહીને વજ્ર–પાત્ર વિ.ની પ્રતિલેખના કરે છે તથા તે પ્રમાદી બનેલા અને હુ'મેશાં ગુરુની આશાતના કરતા રહે છે, તે પાપશ્રમણ ठडेवाय छे. (१०-५२८)
बहुमायी पमुहरी, थद्धे उद्धे अणिग्गहे । असंविभागी अचियत्ते पावसमणेति वच्च ॥११॥ बहुमायी प्रमुखरः, स्तब्धो लुब्धः अनिग्रहः । असंविभागी अप्रीतिकरः, पापश्रमणः इत्युच्यते ॥११॥
अर्थ - ने साधु, अयुर भायावाणी, वधारे जवाह ४२नारो, अडुळअरी, बोली, इन्द्रियाने वशमां नहीं रामનારા, ગ્લાન વિ. સાધુની સેવા નહીં કરનારા અને ગુરુ પ્રત્યે સદ્ભાવ નહીં રાખનારા હાય, તે પાપશ્રમણ કહેવાય छे. (११-५२८)
विवायं च उदीरेह, अधम्मे अत्तपणा | वुग्गहे कलहे रते, पावसमणेति वच्चई ||१२| विवादं च उदीरयति, अधर्मातप्रज्ञाहा | व्युहे कलहे रक्तः, पापश्रमणः इत्युच्यते ||१२|| અર્થ-જે સાધુ, શાંત થયેલ કજીયાને પ્રગટ કરે છે, દવિધ સાધુધમ થી રહિત સાધરૂપ હાઈ સ્વ
