________________
[૨૪] પણ પાપથી પાછા હટવું તે વિરમણ કે વિરતિ છે, અને વિરતિ ન હોય, તે અવિરતિ છે, કે કે અંશે વિરતિ અને કે અંશે અવિરતિ જેની નિવૃતિમાં મળે, તે દેશવિરતિ છે, તે દેશવિરતિ ન મળે, ફક્ત સમ્યકત્વ મળે છે. જે ૧૦૯ છે
(આ ગાથાને પરમાર્થ આ છે કે અનંતાનુ બંધીના કષાયે ત્યાગીને અપ્રત્યાખ્યાનીના કષાયે પણ ત્યાગવા, નહિ તે શ્રાવકનાં વ્રતે જતાં રહે, અથવા ઉદય ન આવે, ફક્ત સમ્યમ્ દર્શન રહે અથવા મેળવે.) तय कसायाणुदये पच्चक्खाणावरण नाम धिजाणं । देसिकदेसविरई चरित्त लंभं नउ लंहति ॥ ११० ॥
સર્વ વિરતી નામનો ત્રીજો ગુણ છે, તેના ઘાતકપણાથી અથવા ક્ષપણામાં આ નિયમ છે તેથી ત્રીજા કષા પ્રત્યાખ્યાની છે, એટલે પ્રત્યાખાન તે સર્વ વિરતિ લક્ષણવાળું છે, તેને આવરણ કરનારા આ ત્રીજા નંબરના કષાય છે, તેનું નામ પણ તે છે, તેના ઉદયથી સર્વવિરતિ ગુણ પ્રાપ્ત થતું નથી,
પ્ર-અપ્રત્યાખ્યાન કષાયેના ઉદયે પ્રત્યાખ્યાન ન આવે, કારણ કે ન શબ્દના અર્થમાં આ વપરાયે છે, તે નિષેધ કરનાર પ્રસિદ્ધ છે, અને અહીં આવરણ શબ્દ પણ પ્રત્યાખ્યાનને પ્રતિષેધ કરે છે, ત્યારે તે બંનેમાં વિશેષ શું છે?
ઉ૦–તેમાં “ના” શબ્દ સર્વનિષેધ વચનવાળે છે, અને અહીં “આ”ઉપસર્ગ ઈષ૬ (ડું) અર્થ બતાવનાર છે, એટલે ડું અથવા મર્યાદાથી આવરે (પડદે કરે) તે
