________________
१६३ जोएणकम्मएणं, आहारेई अणंतरं जीवो॥ तेण परं मौसेणं, जाव सरीरस्स निप्पत्ति ॥ २८६ ॥ ____ अर्य जीव (कम्मरणं जोएण ) के० कार्मण काययोग वडे ( अणंतरं ) के० प्रथम समये औदारिक शरीर योग्य पुद्गलने (आहारेई ) के० आहरे. (अणंतरं ) के. त्यार पछी वीजे समये (तेण परं मीसणं) के० ते औदारिकनी साथे मिश्र एटले औदारिक मिश्रना आहार करे, ते (जावसरीरस्स निपत्ति) के. ज्यां सुधीमां शरीरनी पूर्ण प्राप्ती थाय त्यां सुधी औदारिकमिश्र आहार करे ॥२८६ ॥ ___ हवे ते त्रणे आहार कइ कइ अवस्थामां होय ते कहे छे
ओयाहारा सवे, अपजत्त पजत्त लोमआहारो॥ सुरनिरय इगिदि विणा, सेस भवत्था सपक्खेवा ॥२८णा ____ अर्थ-( सव्ये अपजत्त ) के० सर्वे एकेंद्रियथी आरंभी पंचेंद्रिय सुधीना अपर्याप्ता जीवो ( ओयाहारा ) के० ओजाहारी जाणवा. अने ( पजत्त ) के० पर्याप्ता जीवोने ( लोमआहारो) के० लोम आहार होय छे. वली (मुरनिरयइगिदि विणा ) के० देवता नारकी अने एकेन्द्रि ए त्रण विना (सेस) के० चाकीना ( भवत्था ) के० बेइंद्रि तेंइंद्रि चउरेंद्रि पंचेंद्रि तिर्यंच अने मनुष्य ए सर्वे जीवो ( सपक्खेवा) के० कवलाहारी पण जाणवा. ॥२८७ ॥ सचित्ताचित्तोभय-रूवो आहार सब्बतिरियाणं ॥ सव्वनराणं च तहा, सुरनेरइयाण अचित्तो ॥ २८८ ॥२०
अर्थ-( सबतिरियाणं) के० सर्वे तिर्यचने ( सचित्ताचित्तो
