________________
तेने कुंदफुलनी कलिना जेवा जाणे, अने श्लेष्म जे लाळ तेणे करी भरेलुं मुख होय तेने चंद्रतुल्य वखाणे छे, अने स्तन मांसना गंठा छे तेने सोनाना कलश समान लेखे छे, ए वातो सर्व ममत्वने ली थाय छे ॥ १४ ॥
मनस्यन्यद्वचस्यन्यत् क्रियायामन्यदेव च ॥ यस्यास्तामपि लोलाक्षीं साध्वीं वेत्ति ममत्ववान् ||१५|| या रोपयत्यकार्येsपि रागिणं प्राणसंशये ॥ दुर्वृत्तां स्त्रीं ममत्वांधस्तां मुग्धामेव मन्यते
।। १६ ।।
कोइक होय वली कोइ
अर्थ-वली ते स्त्री केवी छे ! जेना मनमां अने वचनमां वली बीजो कोइक होय, अने भोग तो श्रीजानी साथेज करे एवी छे, तेने वैरागी पुरुष कहे छे जे ए स्त्री की सर्व सयुं. एटले स्त्रीने सर्वथा भुंडी गणे छे; पण जे प्राणी ममतावंत छे, ते तो एवी चंचल नेत्रवाली स्त्रीने सती माने छे ॥ ५ ॥ स्त्री पोताना रागी धणीने मरण थाय एवां काम भलावे, अने ते पण ममत्वे आंधलो पुरुष ते कार्य कुटाइ - पीटाइने करे. वली स्त्री व्यभिचारिणी होय तो पण तेने भोली करी माने, ते उपर एक दृष्टांत छे. “ लाली कहेती बापडी अवला खेलमखेल, ज्यांथी लाग्यो लाकडी त्यांनी त्यां जइ मेल " ॥ १६ ॥
चर्माच्छादितमांसास्थिविण्मूत्रपिठरीष्वपि ॥
वनितासु प्रियत्वं यत्तन्ममत्वं विजृंभितं ॥ १७ ॥ लालयन् बालकं तातेत्येवं ब्रूते ममत्ववान् ॥
वेत्ति च श्लेष्मणा पूर्णामंगुलीममृतांचितां ॥ १८ ॥
