________________
१६५
पछी साधुरूपी व्यवहारिया धर्मराजानो प्रसाद जे पसाय तेथी कृतार्थ थई, आनंद पामी सुखे पोतानो व्यापार करता थया ॥ ६० ॥ विचितयेत्तथा सर्व धर्मध्याननिविष्टधीः ॥
feगन्यदपि न्यस्तमर्थजातं यदागमे ॥ ६१ ॥ मनसचेंद्रियाणां च जयाद्यो निर्विकारधीः ॥ धर्मध्यानस्य स ध्याता शांतो दांतः प्रकीर्तितः ॥ ६२ ॥
अर्थ - ए रीते सर्व धारी लेबुं. ते धर्मध्यानमां जे मुनिनी बुद्धि पेठी छे, तेणे एने तथा एना जेवा बीजा पण जे आगम- सिद्धांतमां पदार्थना समूह स्थाप्या छे तेनुं चिंतन कर ॥ ६१ ॥ जे मननो अने इंद्रियनो जय करीने निर्विकार बुद्धिवालो थयो तेने धर्मध्याननो ध्याता को छे. वली शांतदांतपणुं पण तेहनेज होय ॥ ६२ ॥
परैरपि यदिष्टं च स्थितप्रज्ञस्य लक्षणं ॥
घटते यत्र तत्सर्वं तथा चेदं व्यवस्थितं ॥ ६३ ॥ प्रजहाति यदा कामान् सर्वान् पार्थ ! मनोगतान् ॥ आत्मन्येवात्मसंतुष्टः स्थितप्रज्ञस्तदोच्यते ॥ ६४ ॥
अर्थ - परदर्शनी पण स्थितप्रज्ञनुं लक्षण एम कहे छे अने ते सर्व इहां घटे छे तेमज इहां अवस्थित होय ते जाणं ॥ ६३ ॥ हे अर्जुन ! जेवारे कंदर्पने छोडे अने मनना सर्व कामने त्यागी आत्मसंतोषी थईने आत्माने विषे रहे ते प्राणीने तेवारे स्थितप्रज्ञावंत कहीए ।। ६५ ।।
दुःखेष्वनुद्विग्नमनाः सुखेषु विगतस्पृहः ॥
वीतरागभयक्रोधः स्थितधीर्मुनिरुच्यते ॥। ६५ ।।
