________________
१४५
पापरूप काटना समूहने बाल्यो छे, जे सामे प्रवाहे । चालवे करीने लोकोत्तर चारित्रनो धरनार ।। ५३ ॥ तथा विषयसुख पामीने ते सुख दूर करनार तथा माया-कपट अने क्रोधादिकने अणकरतोथको ते ज्ञानचक्षुने विकस्वर करतो अज्ञानरूप चक्षुने बंध करतो थको ॥ ५४॥ पश्यन्नन्तर्गतान् भावान् पूर्णभावमुपागतः ॥
भुंजानोऽध्यात्मसाम्राज्यमवशिष्टं न पश्यति॥५॥ श्रेष्ठो हि ज्ञानयोगोऽयमध्यात्मन्येव यजगौ ॥
बंधप्रमोक्षं भगवान् लोकसारे सुनिश्चितम् ॥५६॥ - अर्थ-वली जे अध्यात्मभावने देखतो थको पूर्णभावने पामेलो, अध्यात्मनी ठकुराइने भोगवतो थको अन्य पदार्थने नथी जोतो ॥ ५५ ॥ ए उपर कह्यो ते उत्कृष्ट ज्ञानयोग छे. ए अध्यात्म ग्रंथने विषे बंध-मोक्ष पण भगवंते निश्चये आचारांगना लोकसार अध्ययने कह्यो छे ॥ ५६ ।। उपयोगैकसारत्वादाश्वसंमोहबोधतः॥ .. मोक्षाप्तेयुज्यते चैव तथा चोक्तं परैरपि ॥ ५७ ॥ तपस्विभ्योऽधिको योगी ज्ञानिभ्योऽप्यधिको मतः॥ कर्मिभ्यश्चाधिको योगी तस्माद्योगी भवार्जुन ! १५८
अर्थ:-मोक्षप्राप्तिने विषे उपर कहेलो ज्ञानयोग घटे छे, केमके शीघ्रपणे ज्ञानजागृत एहवो उपयोगज मात्र एक सार छे अने अन्यदर्शनीए पण एमज कह्यु छे ।। ५७ ॥ तपसीथी योगी अधिक छे। ज्ञानीथी अने राजाथी पण योगीने मोटो
१९
