________________
ઉપસંહાર
[૨૩૭
(૬) નિર્ષિ. – વિકાર રહિત (અને નિરા. – પીડા રહિત શ.-જ્ઞાનસારને ૩-પામેલા (અને) વિ-નિવૃત્ત થઈ છે પરની આશા જેમની એવા મ.– મહાત્માઓને ફુદૈવ – આ જ ભવમાં મોક્ષ –(બંધની નિવૃત્તિ રૂ૫) મેક્ષ છે.૪૯ નિત્તમાર્ટીતં જ્ઞાન-સારસારસ્વમિઃ | नाप्नोति तीव्रमोहाग्नि-लोषशोषकदर्थनाम् ॥७॥
(૭) જ્ઞા.– જ્ઞાનસાર રૂપ સરસ્વતીના (–વાણીના) તરંગથી મા. કોમળ કરેલું ચિત્ત – મન તી. – આકરા મેહ રૂ૫ અગ્નિના દાહના શોષની પીડાને ન મા. – પામતું નથી. કવિત્યા કવિ સાધૂનાં, નાછિતા | गतिर्ययोर्ध्वमेव स्या-द्धःपातः कदापि न ॥८॥
(૮) સા.– મુનિઓની જ્ઞ– જ્ઞાનસારની ગુરુતા (ભાર) sfપ – કેઈક .-ન ચિંતવી શકાય તેવી છે. થયા–જેનાથી . – ઊંચે જ તિઃ-ગતિ થાત્ – થાય. વફા – ક્યારે પણ .-નીચે પતન ને – ન થાય. ભારે પદાર્થ નીચે જાય છે. પણ આ ભાર ઊર્ધ્વગતિનું કારણ છે. આથી આ ભાર (સામાન્ય લોકો માટે) આશ્ચર્ય રૂપ હોવાથી અચિંત્ય છે. ચાર ક સુધી ક્રિયાથી જ્ઞાનની અધિક મહત્તાનું વર્ણન : સોરાયો હિ અઘદૂર-૨ તુરઃ માતઃ दग्धत्तम्पूर्णसहशो, शानसारकृतः पुनः ॥९॥
૧૪૮ ક. ૨. ચા. ૨૩૮.
