________________
૧૯૨]
૨૭ યોગ અષ્ટક
। अर्थालम्बनयोश्चैत्य-वन्दनादौ विभावनम् । श्रेयसे योगिनः स्थान-वर्णयोर्यत्न एव च ॥५॥
(૫) ૨. –ચૈત્યવંદનાદિ ક્રિયામાં ૩. – અર્થ અને આલંબનનું વિ. – સ્મરણ કરવું, ૨ – અને દવા. – સ્થાન અને વર્ણમાં યત્ન ઇવ – ઉદ્યમ જ (કાળજી જ) છે.યેગીના છે.– કલ્યાણ માટે (થાય છે.)
(૫) ચૈત્યવંદનાદિ ક્રિયામાં અર્થ અને આ લંબન યેગનું વારંવાર સ્મરણ જ તથા સ્થાન અને વર્ણમાં ઉદ્યમ જ રોગીના હિત માટે થાય છે.
ભાવાર્થ – ચૈત્યવંદનાદિ ક્રિયામાં (અર્થ-) સૂત્રના અર્થને વિચાર કરતા રહેવું જોઈએ, (આલંબન–) દૃષ્ટિ પ્રતિમાદિ આલંબન ઉપર સ્થિર રાખવી જોઈએ, (સ્થાન–) જે વખતે જે મુદ્રા જોઈએ તે મુદ્રા છે કે નહિ તેને ઉપયોગ રાખવું જોઈએ, (વર્ણ—) સૂત્રો હીનાક્ષર આદિ દેષથી રહિત શુદ્ધ બેલાય છે કે નહિ તેને ઉપ
ગ રાખવો જોઈએ. અર્થાત્ ચિત્તને સ્થાનાદિ ચારમાં એકાગ્ર બનાવવું જોઈએ. પ્રશ્ન – સ્થાનાદિ ચારેમાં એક સાથે ચિત્તને ઉપગ કેવી રીતે રહે? ઉત્તર- અહીં ચિત્તને ઉપયોગ સ્થાનથી ખસીને વર્ણ ઉપર, વર્ણથી ખસીને સ્થાન ઉપર કે અર્થ ઉપર, અર્થ ઉપરથી ખસીને આલંબન ઉપર
