________________
૯૪ ]
૧૨ નિઃસ્પૃહ અષ્ટક
ફરે, હું કેવા ઉચ્ચકુળના છું એવા ગવથી પેાતાની પ્રસિદ્ધિથી દૂર રહે.
भूशय्या भैक्षमशनं जीर्णे वासो वनं गृहम् । तथापि निःस्पृहस्याहो चक्रिणोऽप्यधिकं सुखम् ॥७॥
-
(૭) શ્રદ્દો – આશ્રય છે કે નિ. – સ્પૃહારહિત મુનિને મૈં. – પૃથ્વી રૂપ શય્યા, મૈક્ષ` . – ભિક્ષાથી મળેલ ભોજન, નીñ વાસ: – જૂતુ. વસ્ત્ર, ( અને ) વન હૈં – વન રૂપ ધર (છે), તથાપિ – તેા પણ ૬. – ચક્રવતીથી ષિ — પણ ઞ.— અધિક મુલ – સુખ છે.
-
D
-
(૭) પૃથ્વી એ જ શય્યા, ભિક્ષાથી મળેલે આહાર, જુનું વસ્ત્ર, અને વન એ જ ઘર હાવા છતાં પૃહારહિતને ચક્રવતીથી પણ અધિક સુખ છે ! આ એક આશ્ચય છે !
परस्पृहा महादुःखं निःस्पृहत्वं महासुखम् । एतदुक्तं समासेन लक्षणं सुखदुःखयोः ॥८॥
-
-
(૮) વ. – પર વસ્તુની ઈચ્છા મ. – મહાદુ:ખ રૂપ છે. નિ. – નિઃસ્પૃહપણું મ. – મહાસુખ રૂપ છે. ૬. – આ સ. – સક્ષેપથી ૩. – સુખ અને દુઃખતું . – ચિહ્ન હતા કહ્યું છે. (૮) પરની-પુદ્ગલની ઈચ્છા મહા દુઃખ છે અને પરની–પુદ્ગલની ઈચ્છાના અભાવ મહા સુખ છે. સુખ અને દુઃખનું સક્ષેપથી આ લક્ષણ છે.૧૩ ૧૩ અ.પ. અ. ૨ ગા. ૧૨.
