________________
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
राजपुरे गोचारणोपार्जितधन एको गोपालः, तन्मित्रं स्वर्णकारः, स च झा पितः स्वधनोपार्जनं गोपालेन ॥ ४ ॥
अवोचच्च स्वर्णं कारयेति, गोपाल प्राह; त्वमेव कुरु, स्वर्णकारस्त्वाह नादं करिष्ये, अन्येन कारय ॥ १० ॥
त्वमेव कुरु, किं बहुनेत्यादिवादिनं गोपालं पुनराह नामिंधमः, वयस्य प्रीतिरावयोश्चिरार्जिता, प्रीतिबेदकारकश्च लोकः ॥ ११ ॥
यतः--परवसणहरिसिअमणा । मुहमहुरा पिओ नसणसीना ॥ बहवे वहा सपरा । कनिकाले उज्जणसहावा ॥ ॥
राजपुर नामना नगरमां गायो चरावीने एक करेख में धन जेणे एवो एक गोवाळीअो हतो, तेनो एक सोनार मित्र हतो; तेने तेणे पोताना धनना उपार्जननी वात कर। ॥ ४॥
त्यारे सोनारे कर्जा के, तुं सुवर्णनो (दागीनो) कराव? त्यारे गोवाळीए कहुं के ते तुंज करी आप? | सोनारे कधु, हुं नहीं करूं, बीजा सोनार पासे कराव? ॥ ५० ॥
अरे! तुज कर? वधारे शें कहुं ? एम बोलता गोवाळीआने फरीने सोनारे का के, मित्र! | आपण बन्नेनी प्रीति घणा काळथी , अने दुनिया तो ते प्रीतिनो नाश करावनारी ॥५१॥
केमके-कळिकाळमां परना दुःखमां खुशी मनवाळा, मोहोमे मीग अने परपुंठे अवर्णवाद बोलनारा, तथा घणाओ तो मश्करी करनारा, एवा दुर्जनोना स्वनाववाळा बोको ॥५॥
