________________
॥ १४ ॥
एवमस्त्वित्युक्त्वा यावत् सचिववरः पुरमलमकार्षीत्तावदे विष्ट जवन कस्तंनं विमानश्री विमंचि निष्पन्नं सर्वर्तुवनातं ॥ १७ ॥
तथाविधसौधं निध्यायाधिकं धन्यंमन्यस्तद्वनं रक्षितुमचंलिहं वप्रमकारयत्, रक्षकांश्च न्ययुंक्त तथा यथा परिणोऽपि तत्र प्रवेशं नाऽलनंतेति ॥ १८ ॥
अन्यदातत्रैव पुरे श्वपचप्रेयसी गुर्विणी स्वर्तुश्रूतफलास्वाददोहदमवादीत्, अकालश्चास्राणां सः सर्वतुर्कवने च तानि संति, परं न केनाऽप्युपायेनाप्यंते ॥ १७ ॥
एमा ? एम कही ने जेटलामां ते उत्तम मंत्रीनगरमां गयो, तेटलामां तेणे एक यंजवालो विमान जेवी शोभावाळो तथा सर्व ऋतुना बगीचावाळो तैयार ययेलो मेहेल जोयो ॥ १७ ॥
एवी रीतना मेहेलने जोड़ने ते पोताने अधिक धन्य मानवा लाग्यो, तथा ते वननी रक्षा माटे तेले ब्रेक आकाश सुधि पहोंचे एवो किलो बनाव्यो, तथा त्यां एवा तो चोकीदारो राख्या के जेथी पीओ पण तेमां पेसवाने अशक्त यया ॥ १८ ॥
वे एक दिवसे तेज नगरमां एक चांगलनी स्त्री गर्भवती थइ, तेणे पोताना जतीरने कछु के मवाना फळ खावानो दोहलो उत्पन्न ययेलो बे; हवे ते समये आंबानी ऋतु नहोती; परंतु सर्व ऋतुवाला ते वनमां बाओ बे, पण कोइ पण उपाययी ते मळी शके तेम नयी ॥ १७ ॥
श्री उपदेश रत्नाकर.
