________________
॥६५॥ तथा यजलोकसो यादृशं रक्तादिकं पिबंति तादृशमेवोदरगतं धारयंति, न पुनः
परिणामांतरं किमपि प्रापयंति ॥ १२ ॥ एवमेके जीवाः श्रीगुरूपदेशादि यथाश्रुतं धारयति न पुनर्विशेषबोधजनकत्वापादनेन परिणामांतरं प्रापयंति, साधुनिनटो न बिलोक्यत इत्युक्ते नटीविलोकिमुन्यादिवत् कुबपुत्रकवच्च ॥ १३ ॥ तथाहि एकस्मिन् पुरे एका स्त्री नर्तरि मृप्ते लघुपुत्रं परगृहकर्मादिनिरजीवयत्, स सुतो वर्धमानो मातरं पृचति, कथं मम पिता आजीविकां कृतवान् ॥ १४ ॥ माताह अवतगनेन, स आह अहमप्यवरगामि, साह न जानास्यवसगितुं, स आह कथमवनग्यते? ॥ १५ ॥
- वळी जेम जळो जेई रुधिर आदिक पीये , तेवूज पोताना पेटन। अंदर ते धारी राखे , परंतु तेमां कं पण जातनो ते फेरफार करी शकती नयी ॥१॥ एवीरीते केटनाक जीवो, जेम सांगव्यो होय तेम श्री गुरुनो उपदेश आदिक धारी राखे छे, परंतु विशेष प्रकारना बोधने उत्पन्न करवा को करीने परिणामांतरने प्राप्त करी शकता नयी; (कोनी पेठे? तोके) साधुओए नट न जोवो एम कया छतां नटीने जोनार साधुओनी पेठे, तथा कुलपुत्रनी पेठे ॥ १३ ॥ ते कुलपुत्रनुं दृष्टांत कहे बे-एक नगरमां एक स्त्री, पोतानो स्वामी गुजरी जवाथी पोताना नाना पुत्रने बीजाना घरमा काम आदिक करीने जडेरवा लागी; पठी ज्यारे ते पुत्र महोटो थयो त्यारे । तेणे पोतानी माने पुज्यु के, मारो पिता केवी रीते आजीविका करतो? ॥ १४॥ त्यारे माताए कह्यु के, -
कोपनी सेवा करीने ते आजीविका चलावतो हतो; त्यारे पुत्रे कयु के, हुं पण त्यारे कोश्नी सेवा करूं, त्यारे बामाताए कह्यु के, तुं हजु सेवा करवानुं जाणतो नयी; पुत्रे का केम सेवा करायः ॥ १५ ।
KOO.600000000000000000
श्री उपदेशरत्नाकर.
)
)))))
१९९९९९
