________________
અર્થ: મનુષ્ય ગતિ, પંચેંદ્રિય જાતિ, ત્રસપણું, ભવ્યપણું, સંજ્ઞીપણું, યથાવાત ચારિત્ર, ક્ષાયિક સમતિ, અનાહારીપણું, કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શન - બાસઠ માર્ગણા પૈકી આ દશ માર્ગણાએ જીવ મોક્ષ પામે છે; તે શિવાયની માર્ગણામાં મોક્ષ નથી. (૧૦૫)
(૬૩) સામાન્ય ઉપદેશ आरंभे नत्थि दया, महिलासंगेण नासए बंभं । संकाए सम्मत्तं, पव्वज्जा अत्थगहणेणं ॥ १०६ ॥
અર્થ : આરંભના કાર્ય કરવામાં દયા હોતી નથી (અહિંસા વ્રત પાળી શકાતું નથી), સ્ત્રીનો સંગ કરવાથી બ્રહ્મચર્ય (ચતુર્થ વ્રત) નાશ પામે છે, ધર્મમાં શંકા રાખવાથી સમકિતનો નાશ થાય છે અને ધન ગ્રહણ કરવાથી પ્રવ્રજયા (મુનિપણું) નાશ પામે છે. (૧૦૬)
(૬૪) બ્રહ્મચર્યની શ્રેષ્ઠતા जे बंभचेरभठ्ठा, पाए पाडंति बंभयारीणं । ते हुंति टुंटमुंटा, बोही पुण दुल्लहा तेसिं ॥ १०७ ॥
અર્થ : જે બ્રહ્મચર્યથી ભ્રષ્ટ થયેલા મનુષ્યો-શ્રાવક કે સાધુ જો બીજા બ્રહ્મચારીઓ (બ્રહ્મવ્રતવાળાઓ)ને પોતાના પગમાં પાડે (પોતાને વંદન કરાવે-પગે લગાડે) તો તે પરભવમાં ટુંટાખુંટા (લુલા-પાંગળા) થાય છે અને તેમને બોધિ (સમકિત) દુર્લભ થાય છે. (૧૦૭)
(૬૫) સાધુલિંગ છતાં અવંધ એવા પાંચ पासत्थो ओसन्नो, होइ कुसीलो तहेव संसत्तो । अहच्छंदो वि य एए, अवंदणिज्जा जिणमयम्मि ॥ १०८ ॥
અર્થ : પાર્થસ્થ ૧, અવસન્ન , કુશીલ ૩, સંસક્ત ૪ અને યથાશૃંદ ૫ – આવા પાંચ પ્રકારના સાધુઓ જિનશાસનમાં વાંદવા યોગ્ય નથી. (૧૦૮) આ પાંચ પ્રકારના ઉત્તર ભેદ તેમ જ તેની વિશેષ વ્યાખ્યા ગુરૂવંદન ભાષ્યની ટીકા વિગેરેથી જાણવી..
રત્નસંચય ૦ ૦૫
