________________
અર્થ : જે ગામમાં ઘણો કાદવ થતો ન હોય ૧, દ્વિઢિયાદિક જીવોની ઉત્પત્તિ ઘણી થતી ન હોય ૨, ચંડિલ જવાની શુદ્ધ ભૂમિ મળી શકતી હોય ૩, વસતિ-ઉપાશ્રય શુદ્ધ મળી શકતો હોય ૪, દહીં દૂધ છાશ વિગેરે ગોરસ મળી શકતું હોય ૫, ઘણા શ્રાવકો રહેતા હોય ૬, વૈદ્ય સારા ને સરલ હોય ૭, ઔષધ સહેજે મળી શકતું હોય ૮, રાજા ધર્મી-ન્યાયી હોય ૯, મનુષ્યો ભદ્રિક પરિણામવાળા હોય ૧૦, પાખંડી સાધુઓ વિશેષ રહેતા ન હોય ૧૧, શુદ્ધ-નિદૉષ ભિક્ષા મળી શકતી હોય ૧૨ અને સ્વાધ્યાય ધ્યાન સુખે થઈ શકતું હોય ૧૩ - આ તેર ગુણવાળા ક્ષેત્રમાં સાધુએ ચાતુર્માસ રહેવું યોગ્ય છે. (જઘન્યથી આ તેરમાંના ચાર ગુણ તો અવશ્ય જોવા જોઇએ.) (૩૪૮) (૨૨૯) ચૌદ પ્રકારની આત્યંતર ગ્રંથિ (પરિગ્રહ) मिच्छत्तंश्वेयतिगं४, हासाइछक्कगं१० च नायव्वं । कोहाईण चउक्वं१४, चउदस अभितरा गंठी ॥ ३४९ ॥
અર્થ : મિથ્યાત્વ ૧, ત્રણ વેદ-સ્ત્રીવેદ ૨, પુરૂષવેદ ૩, નપુંસકવેદ ૪, હાસ્યાદિક છે – હાસ્ય ૫, રતિ ૬, અરતિ ૭, શોક ૮, ભય ૯, દુર્ગછા ૧૦, ક્રોધાદિક ચાર-ક્રોધ ૧૧, માન ૧૨, માયા ૧૩ અને લોભ ૧૪ - આ ચૌદ આવ્યંતર ગ્રંથિ (પરિગ્રહ) કહેવાય છે. (૩૪૯) (મુનિને બાહ્ય પરિગ્રહની સાથે આ આત્યંતર પરિગ્રહ પણ તજવા યોગ્ય છે.)
(૨૨૮) નવ પ્રકારનો બાહ્ય પરિગ્રહ खित्त१ वत्थूर धणधन्न-संचओ३ मित्तणाइसंजोगो४ । जाण ५ सयणा ६ सणाणि ७ य,
વાસવાણી ૮ ત્રિય ૧ ૨ ૩૧૦ અર્થક ક્ષેત્ર (જમીન) ૧, વાસ્તુ (ઘર, હાટવિગેરે) ૨, સોનું રૂડું વિગેરે ધન અને ધાન્યનો સંચય ૩, મિત્ર જ્ઞાતિ વિગેરેનો સંયોગ ૪, યાન (અશ્વ, ૧ પાણ, ચંડિલ, વસતિ, ભિક્ષા.
રત્નસંચય - ૧૬૨
