________________
" ભરીને બેઠે, બ્રાહ્મણએ આશિર્વાદ દીધા, ભાટચારણેએ બીરદ ઉચાર્યા, સ્ત્રીઓએ વિવિધ પ્રકારે મંગલ કર્યું. સર્વને દાન દક્ષિણાથી સંતેષી, રાજાએ હરિત, અશ્વ, રથ, પદાતિ, ની સેના સહિત, ઉંચા હાથી ઉપર ચઢી, પ્રયાણ કર્યું, અને એને અનેક શુભ શકુન સામા મળ્યા. એની સાથે ઘણા રાજા મળ્યા હતા, તેમાં ગોદગ્રામ, ખલતિક, અને અમદેશ, એ આદિ રાજાનાં નામ ગણાવ્યાં છે, તથા શ્રીપેણ, હરિસિંહ, એ પાનાં નામ આપ્યાં છે, પણ તેમનું કશું ચકશ ઓળખાણ પડી શકતું નથી. રોહિણી પેણ સેનાને મોખરે થયો, ને શતભિષ્કસેન તથા પુનર્વસુસેન બે બાજુએ રહ્યા. એમ સેનાએ જતે જતે, જંબુમાલી નદીને તટે મુકામ કર્યો. તે પછી મુકામ કરવાનું વર્ણન આપ્યું છે, ને મૂલરાજના આવવાથી સૌરાષ્ટ્રના બ્રાહ્મણ વગેરે ત્યાં નિર્ભય થઈ આવ્યા એ પણ સૂચવ્યું છે.
ચોથા સગમાં ગ્રાહરિપુનો અતિ ચતુર દૂત કુણસ આવી મૂલરાજને કહેવા લાગ્યો ત્યાંથી આરંભ છે. તેણે કહ્યું કે તમે શા માટે આવ્યા છો ? ગ્રાહરિપુને મળવા આવ્યા છો? તેનો મિત્ર લક્ષરાજા તમને પીડતે હોય તો તેનું સમાધાન કરવા આવ્યા છો? તમારો કોઈ શત્રુ અહીં હોય તેને પકડવા આવ્યા છો ? પ્રભાસની યાત્રા માટે આવ્યા છો ? કે શા માટે આવ્યા છો ? અમારો સ્વામી તમારાથી બીહીનાર નથી, તે ઘણો પ્રબલ છે, અનેકને પૂરો પડે તેવો છે. મૂલરાજે આ ઠેકાણે જે ઉત્તર આપ્યું છે તે બહુજ ઉત્તમ પ્રકારનું છે, તેણે ક્ષત્રિયને ઘટે તેવું ઉત્તર આપતાં કહ્યું કે જ્યારે પ્રજાને પીડા થશે, ધર્મને વંસ થશે, ત્યારે મારા પીન બહુ શા કામના રહેશે? એવા દુષ્ટ, ધર્મ વિરુદ્ધ વર્તનાર, ગર્ભિણી હરણીઓનો શિકાર કરનાર, ગોમાંસ ખાનાર, તેની મૈત્રી હોય કેમ એનો તો સંહારજ કરવો જેઇએ, માટે તારા સ્વામીને કહે કે તૈયાર થાય. દૂતે જઇને ગ્રાહરિપુને
