________________
(૨૧૪) - વાગતી વીણાવાળા, વીણાના નાદને તરીને આગળ પડતા પાઠ ઉચ્ચારતા (૧), ચારણ, અને પોતાની મધુર વાણીયુક્ત રચનાઓ ભણતા સૂત, એ સર્વ, આદરથી, સુભટોની સ્તુતિ કરે છે–૬૩
નિષ્કપ ધનુષ્ટ્ર ધારણ કરતા, શર વરસાવતા, એવા એ નવરોથી વિવશ તથા ભયપીડિત રાક્ષસસમૂહ, રણમાં, વરૂએ ઘેરાયેલા પશુ (બકરાંના)સમૂહની પેઠે, ગતિહીન થઇ ગયો-૬૪
ધૂતકાર જેમ પાસાને તેમ અસ્ત્રને ઉગામતો, ને રહેલા છે ગર્ભ જેમાં એવાં ઉદરને ગળાવત, અને પિતાના લોકોને અભિમાન કરવાના કારણ રૂપ, બર્બર, અતિમત્ત એવા એ નવરોને શાકના ઢગલાની પેઠે યુધ્ધમાં ખાઈ જવા માટે આવ્યો–૬૫
યમના ભયાનક ગૃહના આંગણા જેવા મુખમાં, અંતર્ધરાજ, ને તેના નાનાભાઈ, ઉભયને મૂકી દેતો, એ નરભક્ષણ કરનાર, અતિ ઉત્તમ, અને ઘણ તથા એરણ જેવા સ્કંધ વાળા યોધ્ધા સહિત, રણાં ગણમાં ઘૂમ્ય-૬૬
રિદ્ર દંષ્ટ્રાવાળો, ઘણ જેવા સ્કધવાળો, નાનાં પક્ષીને મારના રાં (ગરધલ આદિ) પક્ષીથી જેને અપશકુન સૂચવાયેલા છે એવો, તથા વાયુએ ઉન્નત કરેલા ઘન જેવાં ઘાડ અંગવાળો, એ ઘન જેવી ગર્જના કરતે, રાજાની સમીપ આવ્યો-૬૩
સ્તંભને ભાગી નાખે એવી મૂઠવાળા એણે, સ્તંભના સર કરે તેવી તરવારથી, રથના ઘડાને હણ્યા, ને રથમાંથી ઉતરતા રાજાએ (જયસિંહે) પણ સ્તંભને તોડી નાખે તેવી મૂઠીથી સ્તંભને ચૂર્ણ કરે તેવી તરવાર પકડી-૬૮
(૧)ટીકાકાર આથી ઉલટો અર્થ કરે છે પણ તે ઠીક બેસતું નથી.
