________________
(૨૦૪)
સર્ગ ૧૨. અક્ષણ છે ત્રણે શકિત જેની એ, એ આચાર્યની સમીપે વ, ને સ્મૃતિ શીખ્યો, નીતિએ ચા, જરા પણ નિકૃષ્ટ રાતે ગમે નહિ, શમનિષ્ઠ થયો, કુમાર્ગને તેડનાર થયો, ને એમ પિતાને યશ સાંભળવા લાગ્યો
પિતાની પાસે યાચવા આવતા, અન્નાથ, એવા વેદાધ્યન કરતા વિદ્યાર્થીના સમૂહને, માગતા પહેલાં જ, એ વીર એવી રીતે દ્રવ્ય આપે છે કે તેમને બીજે ઠેકાણે યાચવા, આપ એમ કહેવાય કે ખાવા, જવું પડતું નથી–૨
એક દિવસ તેની પાસે આવીને ઋષિઓ બોલ્યા કે જ્યાં અમે ગયા હતા, જ્યાં અમે પય પીધું હતું ને જ્યાં કાલ આજ એમ ખાધું હતું, તે તમારી સત્ર શાલાને રાક્ષસોએ વાગુસાડી નાખી છે-૩
ભય પામીને અમે અહીં સૂતા હતા, હું અહી હો, એમ નિશાવસાને પરસ્પરને પ્રશ્ન કરતાં, સૂતેલા તેમ નહિ સૂતેલા બટુઓ ઉત્તર આપે છે, કેમકે એમનો પ્રચાર ક્ષપાટાધિપતિએ સંધી નાખ્યો હત–૪
હે ઈશ! તમને સ્મરણ હશે કે ત્યાં તમે રમેલા, તમને સ્મરણ હશે કે ત્યાં પાસેજ તમે હરણો સાથે ખેલેલા, તમને સ્મરણ હશે કે ત્યાં તમે બ્રાહ્મણોની પૂજા કરેલી, ને ત્યાં આપે દાન કરેલાં, એ તીર્થતો (૧) ભંગ કર્યો–૫ *
મેં જે સ્વપ્નમાં લવારો કર્યો તે ખોટો છે, હું કદાપિ કલિંગમાં
(૧) શ્રીસ્થલ, સિધ્ધપુર, એમ ટીકાકાર.
