________________
પરિ છે,
હઠવાદ-અધિકાર
"
૩૨૧ ^^^^^^^^^^
VA
નનનનનનન
'
,
મિથ્યાભિમાની,
દોહા.'
દ્વાહા. શુણવા ઇચ્છા તેહને, કહિયે આપ વિચાર; હઠ પકડે તે તે પછી, તજી દે તકરાર. હઠ પકડે જે હોય શઠ, તે સમજે પણ તોય; હેઠે કદી ન હા ભણે, હૈયામાં હા હેય. મમતી જન માને નહિ, ભલે કરેલી ભૂલ; હૈડું તેનું હા કહે, કરે ન જીભ કબૂલ. મૂરખ જીવ જતાં લગી, છેડે નહિ છ છેડ; મકેડે મૂકે નહિ, બચકું તૂટે કેડ.
તથા
ગરબી. (એ વાંસલડી, વેરણ થઈ લાગી તું વ્રજની નારને –એ ઢાળ.
એ મંડા, હઠ લેવાને હેવા તેં કયમ નવ તપે? પીડા પાપે, તેપણ તે નિજ સ્વભાવ સારે નવ સ -ટેક તે લુગડાને બચકું લીધું, મૂકાવા જતન જેને કીધું; પણ તેં નહિ તે મૂકી દીધું.
એ મંકડા પ તને હાથ લગાડી હડશે, વળી કઠોર મારીને ઠે;
તે સ્વભાવ તારે નવ મે. તને જરૂર હઠીલે બહુ જાણ્ય, પછી પાછળ પકડીને તા;
એમ અંત તરત તારે આણ્ય. ત્યાં તારી કેડ ગઈ તૂટી, બધી આવરદા તારી ખૂટી, '
પણ છેક ન હઠીલાઈ છૂટી. તે સ્વારથ કાંઈએ નવ સાર્યો, કહે સ્વાદ એમાં તે શું ધાર્યો?
વણ મેતિ વ્યર્થ ગયો માર્યો. જગમાં હઠીલા જે તુજ જેવા, સંકટમાં આવી પડે એવા; ન તજે હઠીલાતણ લેવા.
૧૦ કટિ તૂટે છૂટે પ્રાણુ ભલે, સમજાવ્ય સમજણ લેશ ન લે;
વળતી નિપજે એવીજ વલે.
* ૧૧
લ
