________________
(૧૩)
૪૨ મગના ઢગલા ઉપર બેઠેલે મેર ઉડવા માટે પગની ભીંસ મારે તેમ ઢગલામાં નીચે ઊતરતો જાય છે. મગના ઢગલા ઉપરથી ઉડ્ડયન કરવું તેને માટે બહુ જ ખતરનાક છે. તે જ મેરલે છાપરા ઉપરથી સહેલાઈથી અનંત આકાશમાં ઉડ્ડયન કરી શકે છે, મેરમાં ઉડવાની શક્તિ હોવા છતાં બાહ્ય કારણો બાધક નીવડે છે. એવી જ રીતે માનવજીવન, એ જીવડાને માટે છાપરા પરથી ઉડવાની તક આપે છે. બાકીની ત્રણ ગતિએ મગના ઢગલા પર બેઠેલા મેરિલા જેવી છે.
માનવીને સ્વભાવ મંકોડા સાથે સરખાવવામાં આવ્યો છે, પોતાની પ્રકૃતિ આમરણાંત છેડતા નથી.
૪૪ તપ એટલે લાલસાઓને બાળવાને એક પ્રકારનો
અગ્નિ
૪૫
કાલની ચાલ સાથે જેમણે જીવનને તાલ મેળ છે એમની પ્રત્યેક સાલ મુબારક નીવડે છે.
/ શ્રદ્ધાભક્તિનું બળ એટલું જોરાવર છે, અવર્ણનીય છે. સમ્રાટ શ્રેણિકે નવકારશી પ્રત્યાખ્યાન પણ કર્યું ન હતું તથાપિ ભગવાન મહાવીર પ્રત્યેની અતૂટ શ્રદ્ધા ને પ્રેમ તેમને તીર્થકર નામકર્મની પ્રાપ્તિ કરાવે છે.
