________________
(૧
૫૬૬
મુશ્કેલીઓના મહાસાગરમાંથી મરજીવાઓએ મહે-- સુખનાં મંગલ મેતી મેળવ્યાં છે.
પ૬૭ માનવીની આંખે આજે અમી ગુમાવ્યું છે, એના હઠે ગીત ગુમાવ્યું છે, એના મુખે હાસ્ય ગુમાવ્યું છે, એના મસ્તકે ખુમારી ઈ છે, એના હૈયાએ પ્રીત ગુમાવી છે.
૫૬૮
આપણે કેઈના જખમ પર મલમ ન લગાવી શકીએ તે ચાલશે, પરંતુ જખમે પર મીઠું તે ન જ ભભરાવીએ.
૫૬૯ વીતરાગના વારસદારે પોતાનાં બાળકને મેટા બંગલા કે મોટા બેન્ક બેલેન્સને વારસે ન આપી શકે તે કંઈ નહિ, પણ પિતાના બાળકને સંસ્કાર કે સવિચારમાં વારસાથી વંચિત તે ન જ રાખે.
૫૭૦
તિ અને વાલા-પ્રકાશનાં બે સ્વરૂપ છે. એક ઉજાળે છે, જ્યારે બીજું બાળે છે.
પ૭૧ બે સહિયરો હતી. એક બ્રાહ્મણ, જ્યારે બીજ રાજપૂત. બન્ને વચ્ચે એટલે નેહ-સદ્ભાવ કે જાણે
