________________
शष्टमपरिद.
५२५ श्रावंतो थरहर कंपावे, माह्याने जिम तिम बहकावे पहिलो तुं केडमां थी आवे, सात शिरख पण शीत न जावे ॥ ७॥ ही ही हुं हुंकार करावे, पांश लिया हामां कममावें ॥ उनाले पण अमल जगावे, ताऐं पहिरणमां मूतरावे ॥ ७ ॥ आशो कार्तिकमां तुज जोरो, हव्यो न माने धागो दोरो । देश विदेश पमावे शोरो, करे सर्व तुं तातो तोरो ॥ए॥ तुं हाथीनां हाडां नंजे, पापीने ताडे करपंजे ॥ नक्ति वत्सल नावें जो रंजे, तो सेवकने कोय न गंजे॥१०॥ फोमक तोमक झमरु माकं, सुरपति सरिखा माने दाकं ॥ धमके धुंसड धांसम धाकं, चढतो चाले चंच ल चाकं ॥ ११ ॥ पिशुन पडामण नहीको तोथी, तुज जस जील्या जाय न. कोथी॥शी अणखील करो ए थोथी, मेहर करीअलगा रहो मोथी॥१२॥ जक्त थकी एवमीकां खेमो, अवल अमिनां बांटां रेडो ॥ लाखा नक्तनो ए निवेमो, महाराज मूको मुज केमो ॥ १३ ॥ लाजवसोमां अजया राणी, गुरु
बाण मानो गुण खाणी ॥ घरें सिधावो करुणा आणी, . कहुंबु नाके लींटी ताणी ॥ १४ ॥ मंत्र सहित ए बंदजे पढशे, तेहने ताव कदी नव चढशे ॥ कांति बल देही नीरोगं, लेदेशे लखमी लीला जोगं॥ १५ ॥
॥ॐ नमो धरि श्रादि, बीज गुरु नाम वदीजें ॥ श्रानंदपुर अवनीश, अजयपाल श्राखीजें ॥ अजया
