________________
( ૩૬ ) દયાઆશા એ ધર્મ, અણઓળખીતા છતાં દયા ધર્મનું સ્થાપન કરે છે. તે અરે વિવેકગત વહાલાઓ જેનધર્મમાં શું દયાધર્મની વૃદ્ધિ કરવાને મુળ શાસ્ત્રોની ખામી છે? કે નવા કથિત કામક
થેના આધારથી પટકાય મદન કરીને જન્માંતરની વૃદ્વિને લાભ લે છેવળી આપની અજ્ઞાનતાના વધારામાં મુળ શિદ્ધતિની આસ્થા નથી કે શું ? પણ અરે જરાક વિચાર તે કરે? જે શાસ્ત્રમાં ધમૅનું મુળ તેજ દયા કહી છે અને વિદ્વાન લેકેએ પણ તેનું જ પ્રમાણ કરેલું છે અને નિર્દય સ્વભાવ તેજ અધર્મનું મુળ છે, માટે અરે ધર્મ ઈ
છકે! એવી જે અમુલ્ય દયા તેના સ્વરૂપને લક્ષ કરો તે ધમીજનને ઘટારત છે કે જે તે અમુલ્ય દયાના તે સિદ્ધાંતમાં અનેક ભેદ છે, પણ લખાણ વધી જવાના સં. ભવથી ઢંકામાં સમજણ આપવામાં આવે છે કે ધર્મની મુ.
ખ્યતાએ દયાના ભેદ છે. તેમાં પહેલી સ્વદયા એટલે પિતાને આત્મા અનંત અને અક્ષય સુખ ભંડાર છે તેને આઠ કર્મરૂપ તાળાં જડેલાં છે. તે તાળાંઓને ખોલીને અનંત આત્મિક શકિતરૂપ લક્ષ્મિનો ભુક્તા થવા માટે સહજ સ્વભાવે કરીને પુદગળ વિભાવી સુખથી નિમીહિ થવું તેનું નામ સ્વદયા,
બીજી પદયા તે સંસારિક સુખનું નિદાન છે, એટલે વહેવારીક સુખ આપનાર છે પણ સ્વદયા પ્રગટ કર
વાને પરદા તે મુખ્ય કારણભુત છે અને જેના પશાયથી કે દેવ મનુષ્યના અત્યંત મહત સુખ ભેગવી અંતે સ્વદયા
