________________
(૧૪૨ ) નિર્વઘ પુજનથી મેસ કહે છે તે स्वर्गेयान्तियदित्वयाविनिहतायझेध्रुवंप्राणीनो यज्ञंकिंनकरोषिमातृपितृभिःपुत्रस्तथाबांधवैः
ભાવાર્થ–મારે સ્વર્ગન ફળનો ઉપભોગ કરવાની બીલકુલ તૃષ્ણા નથી તેમજ મેં કાંઈ તે સંબંધી તમારી પાસે માગણી પણ કરી નથી. પણ મને સદા તૃણ ભક્ષથી સંતોષ છે, અહો સત્ય પુરૂષ! એમ મને બાળ તે તને યોગ્ય નથી, જે યજ્ઞની અંદર હેમેલા પ્રાણીઓ સ્વર્ગમાંજ જતા હોય તે તમારા માતાપિતા ને પુત્ર તથા બાંધવોનો યજ્ઞ કેમ કરતા નથી.
વળી ધનપાળ પંડિત કહે છે કે અહીં મહારાજા! એ યજ્ઞ કરનાર અજાણપણાના લાભમાં શાસથી ઉલટી રીતે અનાથ પ્રાણીઓના પ્રાણ હણી યજ્ઞ કરે છે. એ સાંભળી ભેજ રાજા પુછે છે કે, અહીં પંડિત! તેનું ફળ શું થશે?
युपंछिलापशूनहत्वाकवारुधिरकर्दमम् ययेवंगम्यतेस्वर्गेनरकेकेनगम्यते
ભાવાર્ય–અહે મહારાજા! યજ્ઞથંભને છેદીને તેમજ પશુઓને હણી રૂધીર કાદવ કરીને જે સ્વર્ગ જ જ વાતું હોય તો પછી નર્કમાં કેણ જશે?
એમ ધનપાળના મુખથી સાંભળી રાજા ભોજ કહેછે અહો પંડિત! શાસ્રરીતથી કલ્યાણક યાને ભેદ કહશે ત્યારે ધનપાળ પંડિત કહે છે,
