________________
( ૧૬ ) પ્રતીમા પુજનથી મિક્ષ કહે છે તે માર્યા છે, તે કેવી જુલમની વાત છે ! વળી એવા ગ્રથોનું માન વધારવા માટે એવા કુમંડ રચે છે કે જે મુળ શાસ્ત્રથી વિરાગ થાય તેવા મુળસૂત્રોથી શેવને અજાણ રાખીને કુતર્ક કરે છે કે શ્રાવકને મુળસૂર વંચાય નહીં માટે ગુરુની તથા દેવની ભકિત વિશેના ગ્રંથ વાંચીને તે પ્રમાણે ચાલતા શ્રાવકોને અનંતે લાભ મળશે એમ કહીને ને પીળા વસવાળે પિતાને લાભ સુધાય ને શેવકોને સાવદ્ય પુજામાં ફસાવ્યા છે, તે શાસ્ત્રી વિરૂદ્ધ છે અને નિર્વઘ પુજા કહી તે સત્ય છે. તે એવાં વિતરાગનાં નિવૈદ્ય વચનને અનુસરીને પુજા નહીં માને અને સાવ પુજાને માન્ય કરશે તો તે પ્રશ્ન વ્યાકરણને છઠે અદયયને દયાના નામમાં યજ્ઞા કરે કહા, તે કેવી રીતે માન્ય કરશો ? તમારા કૃત્યની પુજમાં આરંભ કરશે પણ યજ્ઞવિધીતે અન્ય ધર્મના શાને માન્ય કરનારને માટે છે ને તેમાં અજમેઘ, અશ્વમેઘ ગે મેઘ, ગજમેદ્યને નરમેઘ ય શ સાવદ્ય છે તે તેના ધર્મના આચરણની રીતે તેને પણ તમારે દયામાં પ્રમાણ કરવું પડશે અને તે તમારી સાવદ્ય પુજાની રીતે કરવું પડશે અને તે યજ્ઞાધીકારે ભાવ યજ્ઞને મેળ લઈને નિવેદ્ય વાણીમાં ગણશો તો પુજા પણ નિર્વ કરવી પડશે. માટે અરે અજ્ઞાનવ્યાપક અજાણ રે ! એમ જાણે કે જે દયા એજ પુજા છે, તેમજ દયારૂપ યજ્ઞ સૂત્રોમાં તથા અન્ય ધર્મના શાસ્ત્રોથી સિદ્ધ થાય છે તે વિષે વિવેચન નિચે મુજબ,
