________________
( ૭ ) णोवासगस्स पोसहशालाए पोसहिए पोसहवंभयारी किं जिणहरं गच्छेजा ? हंता गोयमा! गच्छेजा. से भयवं केणद्वेण गच्छेजा ? गोयमा! नाणदंसणचरणट्ठयाए गच्छेजा. जे केइ पोसहसालाए पोसहबंभयारी जो जिणहरे न गच्छेजा तो पायच्छित्तं हवेजा ? गोयमा! जहा साहु तहा भाणियव्यं छठें अहवा दुवालसमं पायच्छित्तं हवेजा ॥
અર્થ–“હે ભગવાન! કઈ જીવને દુઃખી નહી કરવાવાળા તેવા પ્રકારના સાધુ જિનમંદિરમાં જાય કે કેમ?” “હે મૈતમ! હમેશાં પ્રતિદિન જાય.” “હે ભગવન્! જે હમેશાં ન જાય તે એ મુનિને પ્રાયશ્ચિત લાગે કે કેમ?” “હે ગૌતમ! જે પ્રમાદનું અવલંબન કરીને તથા પ્રકારના સાધુ જિનમંદિરમાં પ્રતિદિનન જાય તો એ સાધુને છઠ્ઠ કે બે ઉપવાસ અથવા પાંચ ઉપવાસનું પ્રાયશ્ચિત્ત લાગે.”
હે સજજને ! વિચાર કરો. ઉપર કહેલ પાઠમાં ખુદ ભગવાને જ પ્રતિદિન પ્રતિમાનાં દર્શન કરવાની કેવી આજ્ઞા ફરમાવી છે? જે જીવ જિનમૂર્તિનાં દર્શન કરતા નથી તે જીવ પરમાત્માની આજ્ઞાના વિરાધક બને છે, તે ખુલ્લું સમજાઈ જાય તેવું છે. કારણ જે નંદીસૂત્રમાં મહાકપ સૂત્રનું નામ છે તે નંદીસૂત્રજિનપ્રતિમાને નહી માનવાવાળા પણ માને છે; માટે નંદીસૂત્રમાં કહેલ મહાકલ્પસૂત્ર પણ પ્રમાણભૂત થયું. તે પ્રમાણભૂત થવાથી જિનપ્રતિમાં પણ પ્રમાણભૂત થઈ ચૂકી.
જિનપ્રતિમાનાં દર્શન ન કરે તે સાધુને જેટલું પ્રાયશ્ચિત્ત કહ્યું તેટલું જ પ્રાયશ્ચિત્ત પસહમાં રહેલ શ્રાવક પણ પ્રમાદને લઈને દર્શન કરવા ન જાય તો શ્રાવકને પણ સમજવું. માટે જિનપ્રતિમાના દર્શન અવશ્ય નિરંતર કરવાં. વળી નંદીસૂત્રમાં મહાનિશિથ સૂત્રનું નામ છે. નંદીસૂત્ર ૩૨ સૂત્રમાં છે. તેમાં કહેલ
