________________
(૧૮૮) ભે લાગેરે પ્રાણીઓ, ન ગણે રાતને દિસ; હાહે કરતારે એ એકલ, જઈ હાથ ઘસીશ. એ કહે છે ૬ કપટ છળ ભેદ તે કર્યા, ભાખ્યા પરના રે મર્મ સાતે વ્યસનને સેવિયાં, નવિ કીધો જિન ધર્મ. એ કહે છે ૭ ક્ષમા ન કીધી તે ખાતશું, દયા ન કીધી રેખ; પરંવેદન તેં જાણું નહીં, તે શું લીધે ભેખ. એ કહે છે ૮. સંધ્યારંગ સમ આઉખું, જળ પરપોટોર જેમ; ડાભ અણ જળબિંદુઓ, અથિર સંસાર છે એમ કહે છે ૯ અભક્ષ અનંતકાય વાવર્યા, પિધાં અણગળ નીર; રાત્રિ ભેજન તે કર્યા, કીમ પામીશ ભવતીર. કહે છે ૧૦ દાન શીયળ તપ ભાવના, ધર્મના ચાર પ્રકાર; તે તે ભાવે ન આદર્યા, રઝળીશ અનંત સંસાર. કહેવા૧૧ પાંચે ઈદ્રીરે પપિણી, દતિ ઘાલે છે જેહ, તે તે તેં મેલી મેકળી, ક્રિમ પામીશ શિવગેહ. કહે મારા ક્રોધે વીંઢોરે પ્રાણીઓ, માન ન મૂકે રે કેડ; માયા સાપણીને સંગ્રહી, લેભને લીધે તે તેડ. કહેવાયા પરરમણરસ મહીયે, પરનિંદાનેરે ઢાળ; પરદ્રવ્ય તેં નવિ પરિહર્યું, પરને દીધીરે ગાળ. પાકહેવા૧૪ ધર્મની વેળા તું આળસુ, પાપ વેળા ઉજમાળ, સંચ્યું ધન કે ખાઈ જશે, જીમ મધમાખી મહુઆળાકહેવાલપા મેલી મેલી મૂકી ગયા, જે ઉપાઈરે આથ; સંચય કીજેરે પુણ્યને, જે આવે તુઝ સાથ. કહેવાના શુદ્ધ દેવ ગુરૂ એાળખી, કીજે સમતિ શુદ્ધ મિથ્યા મતિ દરે કરી, રાખી નિર્મળ બુદ્ધ. કહેવાના
