________________
(૧૮)
તપગચ્છનાયક શિવસુખદાયક, શ્રીવિજ્યધર્મસૂરદારે તાસ પસાયે દિન દિન વધે, ભાવસાગર મુણદારે. અનંત ૧૨
૨. કઠીયારાની સઝાય, વીર જિનવરરે, ગોતમ ગણધરને કહે, ગુરૂવાણીરે, પુણ્યવંત પ્રાણી સદ્દઉં, કઠીયારે, પરદેશી દુર્બોધિ છે, તે તે નિશ્ચયરે, નવી પામે પ્રતિબોધ એ, પ્રતિબોધ નિશ્ચય તે ન પામે જીવ જે દુર્બોધિ એ, ઘન કર્મ મર્મ જેગે જડને ધર્મ સાથે વિરોધ એ, તવ કહે મૈતમસ્વામી કરસંપુટ કરી મને હાર એ, દષ્ટાંત કઠીયારાતણું મુજ કહે જગદાધાર એ. તવ જપેરે, ચરમ જિનેશ્વર તેહ ભણી, સુણ ઉત્તમરે, ગતમ ગેત્ર તણા ધણી; કઠીયારે, કેઈ એક પુરે રહે, '' તે તે અનુદિન, મૂળી લેવાને વન વહે; એક દિન તે ઈધણ કાજે ગિરિ ગણ્વરમા ગયો, અતિ સરલ સુંદર તરૂ નિહાળી હૈડામાં હર્ષિત થયે; તે તરત છે મૂળ ખણતાં નીકળી એક માટલી, વર પંચ રતને જડિત અદ્દભૂત જાતરૂપ તણી ભલી. ૨ , શિરે મૂળીરે વાંસે તે પઠરી ધરી, ; ઘેર આવતાંરે, વૃષ્ટિ હુઈ અતિ આકરી મૂળી વેચ, નવી શો ઘરમાં ઠવી, . ખેળ ખાવારે, આયે દીનપણું ચવી
