________________
એહ શરીરને નાશથી, મુજકું નહી કોઈ ખેદ; હું તે અવિનાશી સદા, અવિચળ અકળી અભેદ. ૩૩. પરમેં નિજપણું માનકે, નિવિડ મમત ચિત ધાર; વિકળ દશા વરતે સદા, વિક૯પને નહી પાર. ૩૪. મેં મેરા એ ભાવથી, ફિર્યો અને તે કાળ; જિન વાણું ચિત્ત પરિણમે, છુટે મેહ જંજાળ. ૩૫. મેહ વિકળ એ જીવકું, પુરાલ મેહ અપાર; પણ ઈતની સમજે નહી, ઈણમેં કછુ નહી સાર. ૩૬. પુદગલ રચના કારમી, વણસતાં નહી વાર એમ જાણુ મમતા તજી, સમતાણું મુજ પાર. ૩૭. જનની મેહ અંધારકી, માયા રજની પૂર; ભવદુઃખકી એ ખાણ છે, ઈણશું રહીએ દૂર. ૩૮. એમ જાણું નિજ રૂપમેં, રહું સદા સુખવાસ; એર સવિ ભવજાળ છે, ઈશું ભયા ઉદાસ. ૩૯
- ભુજંગી છંદ. તજી મંદિર માળિયા ગેખ મેડી, તજી બાગને બંગલા પ્રઢ પેઢી; સ્મશાને સુકાં કાણમાં વાસલે, અરે આવશે એક તે દિન એ. ૧ ઘણું ઘેર સેના ઘણહાથીઘેડા, ઘણી યુક્તિવાળા બન્યા બેલ જેડા; ઘડીમાં થશે સ્વપ્નને સાજ જે, અરે આવશે એકતાદિન એ. ૨ -હશે ગામમાં સીમમાં કે કૃષીમાં, હશે ખેદમાં કે હશે જે ખુશીમાં, કહો કોણ જાણે હશે કાળ કે, અરે આવશે એકતા દિન એ. ૩ નહી આગળ કાગળેથી જણાવે, નહીં કેઈ સાથે સદેસો કહાવે; અજાણ્યો અકસ્માત આશ્ચર્ય જેવ,અરે આવશે એકતાદિન એવો. પૂરા થઈ શક્યા તે થશે કામ પૂરાં, અધૂરાં રહ્યા તે રહેશે અધૂરાં, તડકે તમે તપને જેમ હે, અરે આવશે એક તો દિન એ.૫
