________________
( ૧૨૮)
શ્રાવકના ત્રણ મનેરથ. ૧ કેવા હું બાદા તથા અત્યંતર પરિગ્રહને ત્યાગ કરી મારા આત્માને સુખી કરીશ. તે બંને પ્રકારના પરિગ્રહે મહાપાપનું મૂળ છે. દુર્ગતિને પમાડનાર છે, કષાયના સ્વામી છે, અનર્થોને ઉત્પન્ન કરવાના હેતુભૂત છે, દુર્ગતિએ લઈ જનાર છે. બોધિબીજરૂપ સમ્યકત્વના ઘાતક છે, સત્ય, સંતોષ, બ્રહ્મચર્ય, શાંતિ, માર્દવ, આર્જવ, જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, ચરણસોત્તરી, કરણસીરી, બાર ભાવના, પંચ મહાવ્રત ઈત્યાદિ ધર્મરાજાના સૈન્યને પાછું હઠાવનાર છે. છેવટ અગતિમાં પોચાડનાર છે. એવા પરિગ્રહને જ્યારે હું દૂર કરીશ તે દિવસ મારે સેનાને સુરજ ઉગશે. મારો આત્મા આત્મિક સુખમાં લીન થશે. તે દિવસ ક્યારે આવશે? એ પેલે મને રથ.
૨ કેવારે હું પંચમહાવ્રત લઇ, પંચસમિતિ ત્રણગુપ્તિ એ આઠ પ્રવચન માતાને આદર કરીશ? તથા ઘેર અભિગ્રહને ધારણ કરી, બેંતાલીશ દોષરહિત શુદ્ધ આહારી બની, બાર ભેદે તપ કરી, સકળ કર્મને તોડી, મારા આત્માને ઉદ્ધાર કરીશ? વળી અંત આહારી, પંત આહારી, અરસ આહારી, વિરસ આહારી, સર્વ રસનો ત્યાગી થઈ ધનાકાનંદી, ધનાશાલિભદ્રાદિક મુનિવરની માફક ત્યાગી બની, શુદ્ધ સંજમ ધારી થઈ, કર્મશત્રુએને કયારે હઠાવીશ? “ધન્ય ધન્ય તે દિન મુજ કયારે હશે? હું લઈશ સંજમશુદ્ધજી. ઈત્યાદિક સંજમ ગ્રહણ કરવાની ભાવના પ્રગટ કરી સંજમ ગ્રહણ કયારે કરીશ? જ્યારે મારે સંજમ લેવાને દિવસ આવશે ત્યારે મારા મનના મનોરથ સફળ થશે અને તે દિવસે હું ભાગ્યશાળી કહેવાઈશ. તે બીજે મને રથ.
૩ કેવારે હું અઢાર પાપસ્થાનકને આળેવી, નિ:શલ્ય થઈ,
