________________
( ૮૭ ) ઘટે ખરૂં તે ચેકસ સમજવું. તે પછી આવા શંકાશીલ આયુ ઉપર હે આત્મા! વિશ્વાસ રાખીશ નહી. આજ આનંદથી તું બેઠો હોય તે પણ ચેકસ જાણજે જે આવતી કાલની સવાર તે દૂર રહી પરંતુ બપોર જ્યારે દેખે ત્યારે ખરે. જે શાસ્ત્રકાર ભલામણ કરે છે કે—ધર્મ કરવામાં વિલંબ નહીં કરો –
जं कल्ले कायव्वं, तं अजं चिय करेह तुरमाणा । वहुविग्यो हु मुडुत्तो, मा अवरन्हं पडिकेह ॥१॥
મનુષ્ય ચિંતવે છે જે કાલે ધર્મ કાર્ય કરશું, પરંતુ કાલ કેણે દીઠી છે? કાલે શું થશે? માટે હે ભવ્યો ! જે કાલે કરવાનું હોય તે આજેજ વિલંબ રહિત કરી લે, જરાપણ ઢીલ કરશે નહી. ધર્મકાર્ય કરવામાં એક મુહૂત પણ વિદ્મવાળું થઈ પડે છે તેથી પાછલા પહોરમાં કરવાનું હોય તે પણ પેલા પહોરમાં જ કરી લે. કારણ કદાચ આયુ પૂરું થઈ રહ્યું તે પાછલા. પહેરમાં કેવી રીતે ધર્મ કરશે ?
જુઓ યશોધરને જીવ પ્રથમના નવમા ભાવમાં સવારે સંજમા લેવાના વિચારમાં સુઈ રહ્યો, તેની સ્ત્રી નયના વળીએ ઝેર દઈ છેવટ ગળે નખ દઈ મારી નાખે, સંજમ લઈ શકે નહી. આર્તધ્યાનથી મરીને મેર થયે, ત્યાં તિર્યંચના ભામાં હિંસાના જોરથી વધી શકો નહી, તુરત ઉંચો ચડી શકો નહી. છેવટ નવમે ભવે યશોધર મહારાજા થયા. તે ભવમાં મુનિરાજના સમાગમથી જાગ્રતિ થવાથી આત્મશ્રેય કર્યું.
