________________
શકાય. માટે વિવાદને સ્થાને સંવાદ સર્જવા હવે આપે મધ્યસ્થ બનીને ફેંસલો ફાડવાનો.
બંને પક્ષની વાતો બરાબર સાંભળી લીધા બાદ બાપુએ મનોમન એક બૃહ વિચારી લઈને તરત જ જવાબ વાળ્યો : આજે સાંજે હું સ્થળ પર આવીને નિર્ણય આપીશ. માટે આરતી ઉતારતા કે બાંગ પોકારતા પૂર્વે મારી રાહ જોશો. બરાબર હું સાતના ટકોરે આવી જઈશ. | બાપુની આ વાત સાંભળીને બંને પક્ષે પ્રસન્નતા અનુભવી. બાંગનો સમય સાત વાગ્યાનો જ હતો, એથી આ વાત મુસ્લિમો માટે સ્વીકાર્ય બને એવી હતી. આરતીનો સમય પણ આ જ હોવાથી હિન્દુઓને પણ આ વાતને વધાવી લેવામાં વાંધો ન હતો. - આશા ધરીને આવેલા બન્ને પક્ષ હસતાં હસતાં રવાના થયા, ત્યારે કોઈને એ વાતની સ્પષ્ટતા કરવાનું સૂઝયું નહિ કે, બાપુ સાતના ટકોરે મંદિરમાં આવશે કે મસ્જિદમાં.
બાપુ સમયને સાચવવામાં સજાગ હતા, એથી સાતના ટકોરા પડવામાં થોડી વાર હતી ત્યારથી જ મંદિર અને મસ્જિદમાં બાપુની કાગડોળે પ્રતીક્ષા થવા માંડી, મનમાં વિચરી રાખેલા ભૂહ મુજબ સમય ચૂકી જવાનો દેખાવ કરતાં બાપુ સાતના ટકોરે મસ્જિદ તરફ જવા રવાના થયા. મસ્જિદમાં તો બરાબર સાતના ટકોરે બાંગ પોકારવાનો પ્રારંભ થઈ ગયો હોવાથી બાપુ ત્યાં પધાર્યા, ત્યારે તો બાંગની પૂર્ણાહુતિ થઈ જવા પામી હતી. પોતાની રાહ ન જોતાં બાંગ પુકારાઈ ગયા બદલ થોડીક ગ્લાનિ વ્યક્ત કરીને બાપુ મંદિર તરફ આગળ વધ્યા. મંદિરમાં બાપુની રાહ જોતા ભક્તો હાથમાં આરતી લઈને ખડા હતા. એ જોઈને ખુશખુશાલી વ્યક્ત કરીને બાપુએ કહ્યું : સાડા સાત થવા આવ્યા છે. છતાં તમે બધાએ મારી રાહ જોઈ, એનો મને આનંદ છે. હું ઇચ્છું છું કે. હવે પ્રતિદિન તમે આ જ સમયે આરતી ઉતારવાનું રાખશો, તો આજ જેવો આનંદ, રોજેરોજ હું અનુભવી શકીશ.
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૪
૮૧
