________________
રાજ્યવૈદ્ય ઝંડુ ભટ્ટજી આંકડો માંડે, પછી જ આ ફાળાને આગળ વધારવામાં આવે.
ઝંડુ ભટ્ટજીનું નામ કંઈ એવા શ્રીમંત તરીકે પ્રતિષ્ઠિત નહોતું કે, અમનો આંકડો લખાય, પછી જ ફંડફાળો આગળ વધી શકે, પરંતુ પ્રજામાં પરગજુ વ્યક્તિત્વ તરીકેની જે લોકપ્રિયતા એમને વરી હતી, એથી જ અન્ય અન્ય અગ્રણીઓએ પણ આ જાતની માંગને દોહરાવી. એથી એને માન્ય રાખીને ઝંડુ ભટ્ટજીએ હજારનો આંકડો લખ્યો. આટલી રકમ પણ જોકે એમના માટે વધારે પડતી હતી. કેમ કે ઔષધોપચારની સાથે અર્થનું ઉપાર્જન એમણે સાંકળ્યું નહોતું. આટલી રકમ ભરવા પણ “કરકસર'નો આશ્રય લીધા વિના ઝંડુ ભટ્ટજીને ચાલે એમ ન હતું. છતાં એમણે આનાકાની વિના હજારનો આંકડો લખ્યો, ત્યાં બીજા બીજા અગ્રણીઓએ એવો અનુરોધ કર્યો કે આમાં માત્ર એક મીંડું જ વધારી દો, જેથી અમને સૌને તમારા આંકડા મુજબ દાન કરવાનો લાભ મળી શકે.
૧૦ હજારનો આંકડો માત્ર લખવાનો જ ન હતો. ૧૦/૧૫ દહાડામાં જ રોકડા ૧૦ હજાર ચૂકવવાના હતા. ઝંડુ ભટ્ટજી માટે આ ગજા બહારની વાત હતી, એથી એઓ વિચારમગ્ન બની ગયા, પણ ચારે તરફથી એવો આગ્રહ થયો કે, છેવટે ઝંડુ ભટ્ટજીને એક મીંડાનો વધારો નછૂટકે સ્વીકારવો પડ્યો. શક્તિ ન હતી, છતાં ભગવાન લાજ રાખશે, એવા વિશ્વાસપૂર્વક ૧૦ હજારનો આંકડો એમણે માંડ્યો. એથી થોડી જ વારમાં ધારણા મુજબ આંકડા નોંધાઈ જતાં અંતે નગરશેઠે જાહેર કર્યું કે, વધુમાં વધુ ૧૫ દિવસમાં જ લખાયેલ આંકડા મુબજના રોકડા રૂપિયા રાજભંડારમાં જમા કરાવી જવા, જેથી જામ વિભાની કાંસ્યમૂર્તિનું નિર્માણકાર્ય વહેલી તકે શરૂ કરીને પૂર્ણ કરી શકાય.
સભા વિસર્જિત થઈ, ત્યારે સૌના મુખ પર રાજવી પ્રત્યેની કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કર્યાનો સંતોષ છવાયેલો જોવા મળી રહ્યો હતો. એક માત્ર ઝંડ
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૪
