________________
ત્રણ-ચાર દિવસ અન્નજળ વિનાના વીત્યા હોવાથી પ્રજાનાં હૈયાં કંઈક આકુળવ્યાકુળ બન્યા હતા, પ્રજાએ જ્યારે જાણ્યું કે, મંત્રીઓ પણ પ્રજાની ટેક ટકાવવા માટેની વિચારણા કરવા એકઠાં થયા છે, ત્યારે મંત્રણાની ફલશ્રુતિ જાણવા સૌની મીટ મંત્રીઓ તરફ મંડાઈ. સૂર્યદર્શનનું રહસ્ય ગુપ્ત રાખીને મંત્રીઓએ જ્યારે એવી જાહેરાત કરી કે,
આવતીકાલે સવારે સૌએ રાજમહેલના પ્રાંગણમાં સૂર્યદર્શન માટે વિનંતિ કરવા એકઠા થવાનું છે. એવા વિશ્વાસ સાથે સહુએ વિનંતિ કરવાની છે કે, જેથી ટેક અણનમ રહે અને આટલા દિવસના ઉપવાસનું પારણું પણ થઈ જાય.”
આ જાહેરાત સાંભળતાની સાથે જ જાણે પારણું થઈ ગયા જેવી પ્રસન્નતા અનુભવતી પ્રજા બીજે દિવસે રાજમહેલના આંગણે એવી રીતે ઉમટી પડી કે, જાણે કીડીયારું ઉભરાયું હોય, એવી કલ્પના થઈ આવે. સૌના હૈયાં આશા-નિરાશા વચ્ચે અટવાતાં હતાં. મંત્રીઓની જાહેરાતમાં વિશ્વાસનો જે રણકાર હતો, એથી પ્રજાને એ જાતની ખાતરી થઈ ચૂકી હતી કે, સૂર્યદર્શન થશે, થશે ને થશે જ ! બીજી તરફ આકાશ તરફ મીટ માંડ્યા બાદ એવું એકાદ પણ આશાકિરણ ફૂટવાની સંભાવના કલ્પી શકાતી નહોતી કે, ઘનઘોર આકાશમાં તેજલિસોટાનો જરીક પણ ચમકારો જોવા મળી શકે !
આ રીતે આશા-નિરાશા વચ્ચે આમતેમ ફંગોળાતી પ્રજાને સંબોધતાં મંત્રીશ્વરોએ કહ્યું કે, સૂર્યપૂજાની ટેક અણનમ રહે અને ઉપવાસ પણ લંબાવવા ન પડે, એ માટે આપણે સૌએ રાણા રાજસિંહને વિનંતિ કરવાની છે કે, પ્રજાને સૂર્ય સમું દર્શન દેવા આપ બહાર પધારો. આ મેવાડી સૂર્ય તો સદોદિત જ છે. માટે કટોકટીની આવી પળે પ્રજાની પ્રતિજ્ઞા અખંડિત રાખવા દર્શન દેવાની જરૂર કૃપા કરશે જ !
મંત્રીઓના આ સંબોધનને પ્રજાએ તાળીઓના ગડગડાટ સાથે વધાવી લીધું. વળતી જ પળે નગરના અગ્રણીઓની આગેવાની હેઠળ
૮૨ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૧
