Rudhi Prayog Kosh

SR No.: 023264
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhogilal Bhikhabhai Gandhi
Publisher: Gujarat Varnacular Society
Publication Year: 1898
Total Pages: 378
Language: Gujarati
Classification: Dictionary
File Size: 29 MB

Page 296

માથે લેવું. ]
[માર ખાવ.
૨. એક જણે પિતાને ગુણ-સ્વભાવ ( રે. ભેદ શેાધી કાઢ. બીજાને આપે (નરસ.)
૩. જાત–પ્રકાર-રીત-તરેહ સમજવી કે માથે હેવું, અટકાવ હેવો (સ્ત્રીને)
- પારખવી. ( કોઈ માણસ કે વિષયમાથેથી ટપલે ઉતારે, કહેવત ટાળવા; ના સંબંધમાં શુદ્ધ લાગણીની ખાત્રી મહેણું ટાળવું.
કરવાને પ્રસંગે એ વપરાય છે. ) માથેથી ટેપલે ઉતારે, ભલિવાર વિના માટે લગલિ, ઠાઠમાઠ, દબદબાકમાકનું કામ કરી જોખમ ખસેડી નાખવું, જુ- | ભપકાવાળે શોભા-ઠઠાર કરનાર
મો કાઢી નાખે; જવાબદારીના બંધન માયને પૂત, વીર પુરૂષ; હિંમતવાન. માંથી છુટાં થવું. માથેથી ઉતારવું પણ માર્ગ લે, રસ્તો પક; નિકળી પડવું બોલાય છે.
(કંઈ જવાને.) માન માગવું, કાલાવાલા કરવા. (જુની ક
૨. રીત પકડવી–ગ્રહણ કરવી. વિતામાં.) “કારજ પડીયું કેશવા,
ષા ગુરૂ થવું – મૃગશર નક્ષત્રને ગુર વલું વલું વિઠલા,
{ થાય ત્યારે પંચાંગમાં માર્ગે ગુરૂ એમ લબેઉ કર જોડીને માન માગું,”
ખાય છે. એ માર્ગને અર્થ રસ્તો કરીને
હારમાળા. “માન ભાગે રે ભાન માગે,
ચાલવા માંડનારને માટે બોલવાની રૂઢિ માફ કર બાપજી, મતલબ કે મને કામ
પડી હોય એમ જણાય છે.) નીકળી પડવું સે પતા જ નહિ. (એમ ભયવાળું કામ
રસ્તો પકડ; ચાલવા માંડવું. સોંપતાં બેલાય છે.)
અર્ધ રાત્રીના સમયમાં સર્વે પોતમામ મામના વાંધા, ખાવા પીવાના સાંસા;
તાને સરસામાન સમેટીને માર્ગે ગુરૂ થયા.” પુષ્કળ ગરીબાઈ.
ભેજ સુબોધ રત્નમાળા. એ બિચારાને તે મામ મામના વાંધા માય જવું, નુકસાની–ખરાબીમાં આવી
પડવું. (ભામ-શબ્દ બાળકોમાં ભાત દાળને માટે કહે, એને ચેતી એ ચાલે, માટે વપરાય છે, તે ઉપરથી.) ખાવાપી- નહિતે માર્યો જશે કોઈ કાળે,” વાને માટે કાંઈ ન મળવું તે.
પ્રેમરાય અને ચારૂમતિ. મામલે લૂંટા, મોટું–ભારે નુક્સાન થવું; ૨. શસ્ત્રથી કપાઈ જવું. (માલમિલક્ત વીગેરેનું) કિંમતી વસ્તુને માર્યો માયા કરે છે, દુઃખીઆરી સ્થિતિથી નાશ થવો. માલમિલકતને મોટી હાનિ | કાયર થઈ ગયેલ છે. ગાભરા બની ગયે. પહેચવી.
લા માણસને વિષે બેલતાં વપરાય છે. મામા જગના, (આખા જગતને મામો તે મારકણું આંખ, દિલમાં ઝી અસર કરે ઉપરથી.),
એવી આંખ; હૃદયભેદક-દ્રષ્ટિ; ઝપટથી જદોઢડાહ્યા માણસને માટે વપરાય છે. ! બરી અસર કરનારી નજર. મામા મળવા, ચેર–લુંટારા મળવા, (વાં. માર ખાવે, નુકસાન ખમવું –ભેગવવું. કામાં.)
૩. કઈ માર મારે તે ખમ્યા કરે. મા માસી ઓળખવી, બે સરખી વસ્તુ (હસતે માર અને મુગો માર ઓને જુદી પાડી ઓળખવી.
ખાવો. )