________________
૨૭૬
સુયં મે આઉસં! ‘બેષિત” એટલે કે વિશેષતઃ એષણા દોષથી રહિત, તથા સામુદાયિક – એટલે કે જુદે જુદે ઠેકાણેથી માગીને મેળવેલો આહાર કહેવાય.
–શતક ૭, ઉદ્દે ૧
રાજગૃહ નગરનો પ્રસંગ છે :
ગૌતમ – હે ભગવન્! સાધુને ખ્યાલમાં રાખી તૈયાર કરેલા આહારને ખાનારો શ્રમણ નિગ્રંથ શું કરે છે?
મ – હે ગૌતમ ! તેવા આહારને ખાતો શ્રમણ નિગ્રંથ આયુષ્ય સિવાયની તથા પોચે બંધને બાંધેલી સાત કર્મપ્રકૃતિઓને મજબૂત બંધને બાંધેલી કરે છે, અને સંસારમાં વારંવાર ભમે છે.
ગૌ – હે ભગવન્! તેનું શું કારણ?
મ – હે ગૌતમ ! તેવા અન્નને ખાતો શ્રમણ નિગ્રંથ પોતાના ધર્મને ઓળંગી જાય છે. પોતાના ધર્મને ઓળંગતો તે શ્રમણ પૃથિવીકાય વગેરે જીવ-વર્ગોની દરકાર કરતો નથી, તથા જે જીવોનાં શરીરોને તે ખાય છે, તે જીવોની પણ દરકાર કરતો નથી. તેથી કરીને ઉપર પ્રમાણે કહ્યું છે.
પરંતુ તેથી ઊલટું કરનારો, એટલે કે તેવા દોષવાળું અન્નપાન ન ખાનારો શ્રમણ મજબૂત બંધાયેલી સાતે કર્મપ્રકૃતિઓને પોચી કરે છે, દુઃખપૂર્વક અનુભવવાના કર્મનો વારંવાર ઉપચય નથી કરતો,
૧. તેને પરિભાષામાં “આધાકર્મ' દોષથી દૂષિત આહાર કહે છે. ૨. વગેરે બધું પા. ૬૨ ઉપર જણાવેલ અસંવૃત અનગારથી ઊલટું સંવૃત
અનગારની પેઠે સમજવું.
