________________
સૂત્રવચન સદ્ગુરૂ મુખ સુણીને કલહ સદાય નિવારે રે તેહતણા ગુણ ઉદયરત્ન કહે સુરનર નિત્ય સંભારે રે... વચન૦ ૧૧
૨૩૩. લોભની સજઝાયો (૧)
લોભ ન કરીએ પ્રાણીયા રે, લોભ બૂરો સંસાર, લોભ સમો જગ કો નહીં રે, દુર્ગતિનો દાતાર; ભવિકજન ! લોભ બૂરો સંસાર, વરજો તુમે નિરધાર; જિમ પામો ભવપાર વિકજન !, લોભ બૂરો સંસાર. ૧ અતિ લોભે લક્ષ્મીપતિ રે, સાગર નામે શેઠ;
પુર પયોનિધિમાં પડ્યો રે, સોવન મૃગના લોભથી રે, સીતા નારી ગુમાવીને રે, દશમા ગુણઠાણા લગે રે, શિવપુર જાતાં જીવને રે, એહિ જ મોટો ચોર. વિક૦ ૪ નવવિધ પરિગ્રહ લોભથી રે, દુર્ગતિ પામે જીવ;
જઈ બેઠો તસ હેઠ. વિક૦ ૨ દશરથ સુત શ્રીરામ; મિયો ઠામો ઠામ. વિક૦ ૩ લોભ તણું છે જોર;
પરવશ પડીયો બાપડો રે, અહોનિશ પાડે રીવ. ભવિક૦ ૫
પરિગ્રહના પરિહારથી રે, લહિયે શિવ સુખ સાર;
દેવદાનવ નરપતિ થઈ રે, જાશો મુક્તિ મોઝાર. ભવિક૦ ૬ ભાવસાગર પંડિત ભણે રે, વીરસાગર બુધ શિષ્ય; લોભ તણે ત્યાગે કરી રે, પહોંચે સયલ જગીશ. વિક૦ ૭
• ૨૩૪. લોભની સજઝાયો (૨) આશા દાસી વશ પડ્યા, જડ્યા કર્મ જંજીર; પરિગ્રહ ભાર ભરે નડ્યા, સહે નરકની પીર. પરિગ્રહ ભાર ભર્યા પ્રણી, પામે અધોપતિ દુ:ખ ખાણી; જસ તિ લોભે લલચાણી રે,
ચેતન ચતુર સુણો ભાઈ, લોભ દશા તો દુ:ખદાઈ રે. ૧ લોભે લાલચ જાસ ઘણી, પરિણતિ નીચી તેહ તણી, લટપટ કરે બહુ લોક ભણી રે. ચેતન૦ ૨
સજ્ઝાય સરિતા
૪૯૩
