________________
अथ श्री संघपट्टका
NNNNA
नांमयु. ते प्रसंगे तेमणे या संघपट्टक' नामनो चालीश काठयनो
उत्तम ग्रंथ रच्यो बे. एमां तेमणे ते वखते चैत्यवासिओन के, जोर · हतुं, केवी रीते ते सूत्र विरुद्ध प्रवर्त्तता इता अने सुविहितमुनि
तरफ ते केवो वेषनाव राखता हता ते सघळ आबेहुब दर्शावीने तेमनी सारी रीते काटकणी करी विधिमार्गना रागिजनोने उत्ते. जित कर्या बे.
त्यारबाद तेमणे चीतोमना मुख्य श्रावकोने प्रतिबोधित कर्या एटले ते श्रावकोए त्यां वीरप्रजनुं विधिचैत्य बंधाव्युं ते चैत्यना गर्नगृहना दरवाजाना बे स्तंनोमां एक उपर श्रा संघपट्टकनां चाळीश काव्य अने बीजा स्तंन उपर तेज आचार्ये रचेल धर्मशिकानां चुमाळीश काव्य शिलालेखमां कोतरावी ते ग्रंथो शिलारुढ कराव्या. ते नपरांत बजामां ते चैत्यमां केवी रीते वर्तवं ते माटेना नियमोनां काव्यो पण कोतराव्यां ने जेमांनां बे काव्य श्रा प्र. माणे :
अत्रोत्सूत्रि जनक्रमो न च न च स्नानं रजन्यां सदा, साधूनां ममताश्रयौ न च न च स्त्रीणां प्रवेशो निशि; जाति ज्ञाति कदाग्रदो न च न च श्राक्षेषु तांबूल मित्याला त्रेय मनिश्रिते विधिकृते श्रीवीर चैत्यालये १
जावार्थः-श्रा स्थळे सूत्रविरुद्ध चालनार माणसनो हुकमहुदो नथी, हमेशां रात्रे स्नान करवामां आवनार नथी, साधुऊनी मालकी श्रथवा रहेगण शहां नथी, रात्रे स्त्रीउने पेसवा देवामां श्रावशे नहि, नात जातनो कदामह श्हां करवामां श्रावशे नहि,
