________________
३४
शान्तिनाथचरित्रे
वशी जिनोऽपि स्ववशीभवेदयं चलेक्षणत्वादितिधीरिवोर्वशी । निनिन्द चित्ते स्वसुरावतारतां निमेषनिःस्वैरधुनापि लोचनैः ॥११०॥ अदस्तदाकर्णि फलाढ्यजीवितं
द्वयं श्रुतेः सांप्रतमीक्षितैर्दृशोः । वियुक्तितस्तप्यति तत्त्वगिन्द्रियं
निनिन्दुरेवं भुजगाङ्गना निजम् ॥ १११ ॥ पुरान्तरस्थायिमृगेक्षणास्तदा
दृशोर्द्वयं नस्तदवीक्षि चाफलम् ।
श्रुतिप्रशंसां नु शशंसुराशयात् शयालुभावेऽपि हिता लिशालिनि ॥१९२॥ निशम्य देवं वनपावनोद्यतं प्रमोदते द्वैधफलस्पृशा दृशा । इति स्म चक्षुःश्रवसां प्रियाऽनले
स्मरस्वरूपे हृदयेऽधिदीपिते ॥ ११३ ॥
१ हिताः = हितकारिका या श्रालयः = संख्यः ताभिः शोभमाने । - २ दर्शन-श्रवणरूपे |
