________________
द्वितीयःप्रकाशः ( ५१ ) वळी एकदिवसे बलिनाखवाअवसरे कागडाथी रक्षा करवामाटे पाठकना आदेशथी तेन छात्र स्त्रीनीसाथे आव्यो छे. बलिनाखताते छात्र बोल्यो.
यतः "दियाकागाणवीहेसिरतितरिसिनम्मयं ॥ कुतिथ्थाणियजागासिअच्छीणंढंकणाणिय ॥१॥" ते सांभलीने स्त्रीए विचार्युके, महारी वात ए जाणतो देखायछे तेवारे बोलीके लोकस्वभाव एवोज देखाय छे. माटे मौनकरो. आजथी नर्मदा उत्तर, मूक्युं. त्यारपछी चंचलपणे करी तेज छात्र साथे संयोगथयो. एकदिवसे देशान्तर जवामाटे तेज छात्रने घरमलावी पाठक देशान्तर गया पाछळथी घरमां एकमृतकलेवरलावी राते अग्निलगाडीने ते छात्रसाथे स्त्री नीकलीगइ. प्रातःकाले पाठक घेर आव्यो घरबल्युं ते संबंधी सर्व स्वरूप जाण्यु. त्यारे हा प्रिये मरी गइ, एम घणो खेद करतो मृतकार्य करी ते स्वीना हाडकां लेइने गङ्गाभणी मार्गे चाल्यो जाय छे. ते स्त्रीने पण छ मास पर्यन्त छात्र साथे रम्या पछी कोइक वातने लीधे रुसणुं थयुं छे. त्यारे ते स्त्रीने पश्चात्ताप उपन्यो के भार मूकीने हुं इहां क्या आवी ? एवं पोतानुं सर्व स्वरूप भार त्यां आवी पहोंच्यो, तेने को, त्यारे पाठक बोल्यो. तुं महारी स्त्रीसरखी देखाय छे खरी, पण तेतो तु नथी तेना अस्थितो आ महारी गांठे बांध्यां छे. त्यारे स्त्रीय तेने पूर्वनी अनेक प्रकारनो निशानीयो बतावी, तोपण ते हाडका बतावे पण माने नहीं. त्यारे स्त्रीय छात्र
