________________
[૨૬]
ઘણું જ્ઞાની આચાર્ય ભગવંત રહેલા હતા. એક વખત આચાર્ય ભગવંત શિષ્યને પાઠ આપીને ગામ બહાર સ્થડિલ ભૂમિ જતા હતા, ત્યાં રસ્તામાં એક ઝાડ નીચે કોઈ સ્ત્રી રુદન કરી રહી હતી, તે આચાર્યના જોવામાં આવી. બીજે દિવસે પણ આચાયે તે સ્ત્રીને રુદન કરતી જોઈ, આથી આચાર્ય ભગવંતને શંકા થઈ કે આ મી શા માટે રુદન કરે છે?” “પાછા વળતા તે સ્ત્રીને પૂછી
ઈશ.” વળતા આચાર્યો તે સ્ત્રીને પૂછયું કે “હે ધર્મશીલ ! તું શા માટે રુદન કરે છે.” - તે સ્ત્રીએ કહ્યું કે મારે થોડું રડવાથી શું ?
આચાર્યે પૂછ્યું કે “કેમ શા માટે રુદન કરવું પડે છે?
તે સ્ત્રીએ કહ્યું કે “હું આ નગરની દેવતા છું, આ નગરી જલપ્રલયથી ડૂબી જવાની છે, વળી તમે જે અહીંયાં સ્વાધ્યાય ભૂમિમાં સ્વાધ્યાય કરે છે તેને વ્યાઘાત થશે એટલે તમે અહીંથી બીજે ચાલ્યા જશે, તેથી હું રુદન કરૂં છું. - આચાર્યે પૂછયું કે “નગરમાં જલપ્રલય થશે તેની શી ખાત્રી ??
દેવતાએ કહ્યું કે આવતી કાલે તમારા નાના સાધુને પારણમાં દૂધ મળશે. તે દૂધ પાતરામાં પડતાં રુધિર થઈ જશે. જે એમ થાય જાણજો કે જલપ્રલય થશે. તે દૂધ (રુધિર થઈ ગયેલું) બીજા સાધુઓને પાતરામાં થોડું થોડું આપજે અને તે પાતરા સાથે વિહાર કરાવજો
