________________
[૮૫] ' મેટી વસતિમાં ઉતરવું પડ્યું હોય, તે સાધુઓએ છૂટાછૂટા સૂઈ જવું. કદાચ ત્યાં કઈ લોકો આવીને કહે કે “એક બાજુમાં આટલી જગ્યામાં થઈ જાવ.” તો સાધુઓ એક બાજુ થઈ જાય, ત્યાં પડદે અથવા ખડીથી નીશાની કરી લે.
ત્યાં બીજા ગૃહસ્થ આદિ રહેલા હોય, તે જતાં આવતાં પ્રમાર્જના આદિ ન કરે. તથા “આસજા આસજા” પણ ન કરે. પરંતુ ખાંસી આદિથી બીજાને જણાવે.
૬. સ્થાનસ્થિત- ગામમાં પ્રવેશ કરવાનું હોય, તે દિવસે સવારનું પ્રતિક્રમણ આદિ કરી, સ્થાપના કુલ, પ્રત્યેનીક કુલ, પ્રાન્ત કુલ, આદિનો વિભાગ કરે, એટલે અમુક ઘરમાં ગોચરી જવું, અમુક ઘરમાં ગેચરી ન જવું. પછી સારા શકુન જોઈને ગામમાં પ્રવેશ કરે.
વસતિમાં પ્રવેશ કરતાં પહેલાં પ્રથમ કથાલબ્ધિસંપન્ન સાધુને મેકલે. તે સાધુ ગામમાં જઈ શય્યાતરની આગળ કથા (વાર્તાલાપ) કરે પછી આચાર્ય મહારાજ પધારે ત્યારે ઉભા થઈ વિનય સાચવે અને શય્યાતરને કહે કે “આ અમારા આચાર્ય ભગવંત છે. આચાર્ય ભગવંતને કહે કે આ મહાનુભાવે આપણને વસતિ આપી છે. જે શય્યાતર આચાર્ય સાથે વાતચીત કરે તે ઠીક, ન કરે તે આચાર્ય તેની સાથે વાતચીત કરે. કેમકે જે આચાર્ય શય્યાતર સાથે વાત ન કરે, તે શય્યાતરને થાય કે “આ લોકે ઉચિત પણ જાણતાં નથી.”
વસતિમાં આચાર્ય માટે ત્રણ જળ્યા રાખી સ્થવિરસાધુ
