________________
તેહ સુણી મન ગહગહ્યો રે લાલ અવર શ્રમણનેં કહેય મનમોહન તિગઈ અણસદ્દહતઈ કરિઓ રે લાલ નિશ્ચઈ જિનનઈ પૂછેય મનમોહન ભવિણ ૩ તવ માકંદ પુત્રનઈ રે લાલ આવી ખમાવે તેહ મનમોહન ઈમ જે અરથી જીવડા રે લાલ સંકા ચલે જેહ મનમોહન ભવિયણ ૪ ભગવતી શતક અઢારમેં રે લાલ ભાખ્યો એ અધિકાર મનમોહન માનવિજય વાચક કહે રે લાલ છાંડો હઠ નિરધાર મનમોહન ભવિયણ. ૫
અઢારમા શતકની સાય (૩) (ભાનવિજયકૃત)
ષટખંડ ચક્રિ સુદ – એ ઢાલ) સમકિત તાસ વખાણીઈ જેહનઇ જિનજી સરાય રે જે અન્યતીર્થી વયણડે છલીયા પણ ન છળાય રે... જિનધર્મે ૧ જિનધર્મઈ કરો દઢપણે તેમની પ્રસિદ્ધિ થાય રે રાજગૃહી નગરઈ વસઈ શ્રાવક મડ઼ડુક નામ રે ચાલ્યો વીરને વાંદવા મિલઈ અન્યતીર્થી તામ રે... જિનધર્મે ૨ કાલોદાયી પ્રમુખ બહુ પૂછે પંચાસ્તિકાય રે જિન ભાગો કિમ માંનિઈ કહે મચ્છુક તિણિ હાય રે... જિનધર્મે ૩ કાજ વિના કિમ જાણીઇ તવ બોલ્યા ફિર તેહ રે સમણોપાસક તું કિસ્યો જેણઈ ન જાણઈ એહ રે... જિનધર્મે ૪ તવ મડુક કહે વાયુનઈ અરણિ અગનિ નઇ દેખો રે ગંધ પુગ્ગલદધિ પારના સરગના રૂપનઈ પેખો રે... જિનમેં. ૫ તો કિમ એહનઈ દેખિઈ ઇમ નિરુત્તર કરી તેહ રે જિનનઈ વંદઈ હર્ષ સ્ય વીર વખાણ્યો છેહ રે... જિનધર્મે ૬ અણજાણ્યાં અણસાંભલ્યાં જે કરિ અરથીનિ સંક રે તે જિનનો જિનધરમનો આસાતનક હોઇ ખરે... જિનધર્મે ૭ ઇમ સુણી મન આણંદિઓ જિણ વંદિ ઘર જાય રે એક ભવે સિદ્ધિ પામસઈ એ સવિ ધરમ પસાય રે... જિનધર્મે ૮ ઇમ સુવિવેકઈ ધરમીની (ધર્મની) બહુ પરસંસા થાય રે અક્ષરસમા શતક થકી કહિ મુનિ માન સન્ઝાય રે... જિનધર્મો. ૯
શ્રી ભગવતીસૂત્ર-વંદના
૧૩૧