________________
(११)
मूल तवा मापांकर. अपर्याप्तपणे ज उत्पन्न याय छे. (उपरा उपर पर्याप्तावस्था सूक्ष्म के बादर निगोदमां अन्तर्मुहर्तयो वषारं टकती नयी.) ११. विनत्ता कायटिइति. कालओ नाह जह भमिय पुवा । भवसंवहंगिन्हि, तु विनविस्सामि सामिपुरो॥ १२ ॥
मलार्थ-हे नाय ! हुँ पूर्वे जे प्रकार भम्यो, ते. प्रकारे काळने आश्रीने में कायस्थितिनी विज्ञप्ति करो. हवे हमणां स्वामीनी (आपनी) पासे भव संवेधने आश्रीने कायस्थितिनी विज्ञप्ति करीश
___टोकार्थ-हे नाथ ! आ प्रमाणे एटले जघन्य अने उत्कृष्टादिक पूर्वोक्त प्रकारे काळयी (काळने आश्रीने) कायस्थितिनी विज्ञप्ति करो, के जे प्रकार हुँ पूर्वे एटले अनादि एवा अतीतकाळमां भन्यो हतो. हवे हमणां स्वामीनी (आपनी) पासे तेज कायस्थितिनी भावना संवेधने आश्रोने विज्ञापना करीश (करुं छु ). भव संवेघ एटले विवक्षित भवयी बोजा भवमां जइने अथवा तुल्य भवमा रहीने फरीयी पण यया संभव त्यांज (ते भवमा ज) उत्पन्न य, ते. १२. परभवतम्भवआउं, लहुगुरुचउभंगि सन्निनरतिरिओ। नरयछगे उकोसं, इगंतरं भमइ अभवे ॥ १३॥ ___ मृलार्थ-परभव अने ते भव (कहवाने इच्छेला भव) ना आयुष्यने जघन्य अने उत्कृष्टनी साथे विचारतां चार भांगा थाय ले, ते चारे भांगे विचारतां संझिमनुष्य अने तिर्यंच पहेली छ नरकमां उत्कर्षयो एकांतर आठ भव भ्रमण करे छे. १३.
टीकार्य-भव संवेधमां कोह ठेकाणे आयुष्यना जघन्य अने उत्कर्षपणायी विचार करतां भवोनी संख्यामां मेद पण याय के, माटे ते विषेना चार भांगागोने प्रगट करवापूर्वक प्रतिज्ञात हकीकत
