________________
અંતને સાથી ૩ रमपीअदसणाओं सेबालंगीयो गुणनिषद्धाओ। नवमालइमालाउ व हरति हिअयं महिलिआओ ॥११९॥
સુંદર દેખાવવાળી, સુકુમાર અંગવાળી અને ગુણથી (દોરીથી) બંધાએલી નવી જાઈની માલા સરખી સ્ત્રીઓ પુરૂષના હૃદયને હરણ કરે છે. ૧૧૯ किं तु महिलाण तासिं दसण-सुदेर-जणिय-मोहाणं । आलिंगणमइरा देइ वज्ज्ञमालाण व विणास ॥१२०॥
પરંતુ દર્શનની સુંદરતાથી મોહ ઉત્પન્ન કરનાર તે સ્ત્રીઓની આલિંગન રૂપ મદિરા, કણેરની (વધ્ય પુરૂષને ગળે પહેરાવવામાં આવતી) માલાની પેઠે પુરૂષને વિનાશ કરે છે. ૧૨૦ रमणीय दंसणं चेव सुंदरं होउ संगमसुहेणं ।। गंधुच्चिय सुरहो मालईइ मलणं पुण विणासो ॥१२१॥
સ્ત્રીઓનું દર્શન ખરેખર સુંદર છે, માટે સંગમના સુખ વડે સયું; માલાને ગંધ પણ સુગંધીદાર હોય છે, પણ મર્દન વિનાશરૂપ થાય છે. ૧૨૧ સાવેયપુરાદ્દિવ સેવા –સુવાવ–મા ! . पंगुलहेतुं छूढो बूढो य नईइ देवीए ॥१२२॥
સાકેતનગરને દેવરતિ નામે રાજા રાજ્યના સુખથી ભ્રષ્ટ થ; કે રાણીએ પાંગલા ઉપરના રાગના કારણે તેને નદીમાં ફેંકો અને તે નદીમાં ડૂ. ૧૨૨
