________________
અંતને સાથી ૩ लल्लक-निरय-विअणाओं घोर-संसार-सायरूव्वहणं ।। संगच्छइ न पिच्छइ तुच्छत्तं कामिअसुहस्स ॥१११॥
તે રૌદ્ર નરકની વેદનાઓ અને ઘર સંસારસાગરનું વહન કરવું તેને પામે છે; પરંતુ કામિત સુખનું તુચ્છપણું જેતે નથી. ૧૧૧ वम्मह-सर-सय-विद्धो गिद्धो वणिउव्व रायपत्तीए । पाउक्खालयगेहे दुग्गंधेऽणेगसो वसिओ ॥१२॥
જેમ કામના સેંકડો બાણવડે વિધાએલ અને વૃદ્ધ થએલે વાણીઓ રાજાની સ્ત્રીએ પાયખાનાના ખાલની અંદર નાંખે ને અનેક દુર્ગાને સહન કરતે ત્યાં રહ્યો. ૧૧૨ कामासत्तो न मुणइ गम्मागम्मपि वेसिआणुन । સિદ્દી પુર નિયમુના-સુય-રો રૂા
કામાસક્ત માણસ વૈશ્યાયન તાપસની પિઠે ગમ્ય અને અગમ્યને જાણતા નથી જેમ કુબેરદત્ત શેઠ તરત બાળકને જન્મ આપનારી પિતાની માતાના ઉપર સુરત (વિષય) સુખથી રક્ત થએલો રહ્યો. ૧૧૩ पडिपिल्लिअ कामकलिं कामग्धत्थासु मुअसु अणुबंध । महिलासु दोसविसवल्लरीसु पयई नियच्छतो ॥११४॥
કંદર્પથી વ્યાપ્ત અને દોષરૂપ વિષની વેલડી સરખી સ્ત્રીઓને વિષે પ્રેર્યો છે કામકલહ જેણે એવા પ્રતિબંધને (આસક્તિને) સ્વભાવથી જોતા એવા તમે છોડી દે. ૧૧૪
