________________
૧૧૪
અંતને સાથી ૪ છે જ; પરંતુ શીલ સહિત મરનારને જન્મમરણનાં અનંત દુઃખ નાશ પામે છે, જ્યારે નિશીલ મરનારને અંનત જન્મ મરણનાં દુઃખ સહેવા પડે છે એમ સમજી જે જે બ્રહ્મચર્ય આદિ વ્રત લીધાં હોય તેમાં દેષ ન લગાડતાં શીલસહિત મરવું એ ઉત્તમ છે ૬પા ઉપરોક્ત ઉપદેશથી અનશન કરનાર મુનિ સ્વસ્વરૂપમાં સ્થિર થતાં ચાર ગાથા વડે સમાધિમરણને તેને ગુરૂ ઉપદેશ કરે છે.
જ્ઞાન આદિ સંસારથી મુકાવનાર नाणस्स देसणस्स य सम्मत्तस्स य चरित्तजुत्तस्स । जो काही उवओगं संसारा 'सो' विमुचिहिसि ॥६६॥
જે જીવ મરણ અવસરે સાવધાન રહી આ જન્મે જે જ્ઞાન મેળવ્યું તેમાં, આ જન્મે જે દર્શન વિશુદ્ધ કર્યું તેમાં પાંચ સમિતિ, ત્રણગુપ્તિ, એ આઠ પ્રવચન માતારૂપ વ્યવહારિક ચારિત્ર પાલનમાં, નિજગુણમાં સમતા-સ્થિરતા રૂપ નિશ્ચિયિક ચારિત્રમાં ઉપયોગ રાખે છે અને તેમાં જરા પણ દૂષણ લાગવા દેતાં નથી તે પ્રાણી સંસારના દુઃખોથી જલદી મૂકાશે. ૬૬
અંતે સિદ્ધિ चिरउसियबंभयारी पफोडेउण सेसयं कम्मं । अणुप्पुन्वीइ विसुद्धो गच्छइ सिद्धिं धुयकिलेसो ॥६७॥
લાંબા કાળ સુધી બ્રહ્મચર્યનું સેવન જેણે કર્યું છે એવો પ્રાણી બ્રહ્મચર્યના સેવનથી ખપાવેલા કર્મથી બાકી
